Δύο κείμενα για τον ιμπεριαλισμό

Και τα δύο είναι από την εφημερίδα της αριστεράς ΑΥΓΗ.

Περιγράφουν στο πρώτο άρθρο την ομιλία του υπεξ της Ρωσίας Σ Λαβρόφ για την Ουκρανική κρίση και τις προσπάθειες της Ρωσίας για την ανάταξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ μακριά από την σημερινή ένταση και στο δεύτερο (περιγράφουν) τον ρόλο των ΗΠΑ στην κρίση του ΙΡΑΚ μετά την κατίσχυση επί του πεδίου των δυνάμεων του Σουνιτικού Χαλιφάτου. Η «Ρωσοστρέφεια» της Ελληνικής Αριστεράς δεν είναι μυστικό για κανέναν, αλλά για κάποιους δεν είναι ούτε καν αξιοπερίεργο.

Tο θηρίο που σου χαμογελάει

30/03/2012

Του Σ. Σιαφιολέα.

Από τον δικτυακό τόπο http://www.protagon.gr/

… σε πρόσφατη δημοσκόπηση 45% αυτών που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται θετικά για τον Πάνο Καμμένο…

(Σημ. του blog, βρίσκω ενδιαφέρουσες τις επισημάνσεις. π.χ. η παρατήρηση για την σύγκλιση σε επίπεδο ψηφοφόρων των άκρων, δεξιάς και αριστεράς.)

Μια άποψη για την διαφθορά…

Από τον δικτυακό τόπο http://www.athensvoice.gr/

Του Φ. Γεωργελέ

… Παραδόξως ενώ όλα αυτά γίνονται γνωστά, κανείς δεν δηλώνει αγανακτισμένος. Καμία οργισμένη ανακοίνωση κόμματος δεν βλέπω…

…Όσο προχωράει ο καιρός, θα αποκαλύπτεται περισσότερο η κυνική επιλογή του πολιτικού συστήματος, η υποκρισία της ψεύτικης αγανάκτησης, η δημαγωγία του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, η ηθική χρεοκοπία της Αριστεράς…

Η είδηση μιας χρεοκοπίας

Τετάρτη, 12 Μάιος 2010 07:49

Πως τα ελληνικά ΜΜΕ έχασαν το μεγαλύτερο νέο της Μεταπολίτευσης, την χρεοκοπία της χώρας.

του Π. Μανδραβέλη

(Σημ. του blog. πρόκειτε για ένα σχετικά παλιό κείμενο. Η αξία του είναι στο θέμα του που αφορά όχι μόνο τον τύπο αλλά και την κοινωνία μας συνολικότερα. Όπως πάντα δεν χρειάζεται να συμφωνεί κάποιος μαζί του. Μπορεί να το διαβάσει και να βγάλει τα συμπεράσματά του. Είναι μακροσκελές. )

Στη Νομική είδαμε το ναυάγιο της γενιάς της μεταπολίτευσης

Αναρτήθηκε την ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 28 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2011, στο site http://www.enkripto.com/

(Σημ. του blog. Δεν έχω σχόλια, το άρθρο είναι γεμάτο αγανάκτηση, και θυμό. Για όσους το βρίσκουν υπερβολικό είναι μέρος της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Για κάποιους θα είναι κουκουλωμένος ρατσισμός, και για κάποιους άλλους κοινή λογική. Γιατί αναρτάται σήμερα; Γιατί υπάρχουν πολλοί τρόποι να τεθεί το πολιτικό πρόβλημα. Είναι λοιπόν ακατάλληλα πρόσωπα; Φταίμε όλοι; Υπήρξαμε καλύτεροι; Τι οδήγησε την χώρα στην Πράσινη λαίλαπα του 80; Σε κάθε περίπτωση είναι καλή αφορμή για προβληματισμό).

Εκτελούνται απλοϊκές μεταφορές

του Π. Μανδραβέλη

Τετάρτη, 29 Φεβρουάριος 2012 10:30

Όταν κάποιοι εθίζονται στους αστόχαστους παραλληλισμούς μετακινούνται από την μία ανοησία στην άλλη χωρίς να κοιτούν πρόσημα και χρώματα.

Χώρα δέσμια της αριστερής παραφροσύνης

Tου Πασχου Μανδραβελη

Καθημερινή 17-02-2012

Το πρόβλημα δεν είναι η παλαβή αριστερά. Κάθε κοινωνία και κάθε χώρα έχει τους γραφικούς της. Το πρόβλημα είναι ότι η αριστερή παραφροσύνη έχει εμποτίσει όχι μόνο τη σκέψη των νέων (τόσα ξέρουν, τόσα κάνουν) αλλά και των πρεσβυτέρων, αυτών που κατά τεκμήριο ξέρουν δυο γράμματα και έχουν δυο δράμια μυαλό παραπάνω. Οπως είναι, για παράδειγμα, οι πρυτάνεις ή αυτοί που διαφεντεύουν την αστυνομία.

Η επόμενη μέρα έχει δουλειά

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Δευτέρα, 13 Φεβρουάριος 2012 07:54

Δυστυχώς οι «αντιστασιακοί» ξοδεύουν τα πολιτικά τους επιχειρήματα για να ικανοποιήσουν παλιά γινάτια και να κυνηγούν χίμαιρες, αντί να συζητούν το δίκαιο μερτικό της επόμενης μέρας.

Ας διεκδικήσει η πλειοψηφία την άποψή της κι ας σώσει τη χώρα!

12-2-2012

www.e-dragoumanos.eu

Η χθεσινή ημέρα και νύχτα υπήρξαν καθοριστικές για το προσεχές μέλλον της χώρας, που ουσιαστικά μπήκε σε περίοδο εμφύλιας διαμάχης.

Τα Οικονομικά του Κομματικού Σωλήνα

Του Α. Ανδριανόπουλου

Δημ. Τον Ιαν. 2012 στο www.andrianopoulos.gr

Διασκεδάζεις διαπιστώνοντας το πάθος με το οποίο οι απολογητές της χρεωκοπημένης Αριστεράς επιχειρούν να κατεδαφίσουν απόψεις που ανατρέπουν τα θέσφατα στα οποία έχουν μάθει να πιστεύουν.

Ένα πάρκο στον αέρα

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Τρίτη, 08 Νοέμβριος 2011 07:18

Μια πραγματική και μια φανταστική ιστορία επενδύσεων σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

Μια μικρή επανάσταση και μια μεγάλη επένδυση έγινε το 2011 στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την Καθημερινή (29/9/2011),

«εγκαινιάστηκε στο αεροδρόμιο της Αθήνας Ελευθέριος Βενιζέλος το μεγαλύτερο ενιαίο φωτοβολταϊκό πάρκο σε αερολιμένα παγκοσμίως. Οι φωτοβολταϊκές γεννήτριες του αεροδρομίου θα παράγουν ετησίως ηλεκτρική ενέργεια 11 εκατ. κιλοβατώρες, που αντιστοιχεί στο 9% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας στο Ελ. Βενιζέλος. Το νέο φωτοβολταϊκό πάρκο έχει ισχύ 8 MWp, αναπτύχθηκε σε έκταση 160 στρεμμάτων, στοίχισε 20 εκατ. ευρώ και ολοκληρώθηκε μέσα σε έξι μήνες. Εκτιμάται ότι θα μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα τουλάχιστον κατά 10.000 τόνους ανά έτος, με ορίζοντα 25 ετών και άνω. Σύμφωνα με το Ελ. Βενιζέλος, για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη ετήσια απορρόφηση των εκπομπών CO2, θα χρειαζόταν 1, 5 εκατ. δέντρα.»

Πατριώτες με το αζημίωτο

Πάσχος Μανδραβέλης

Κυριακή, 30 Οκτώβριος 2011 10:22

Να συμφωνήσουμε ότι το ιδανικό θα ήταν να διαγράψουν όλο το χρέος, να μάς έδιναν περί τα διακόσια δισ. για τα έξοδά μας μέχρι το 2020 και χωρίς να ρωτάνε πολλά, πολλά. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό για την εθνική μας κυριαρχία, η οποία πλήττεται αφάνταστα κάθε φορά που η τρόικα ρωτάει τι κάναμε την προηγούμενη δόση και ζητάει συγκεκριμένες ενέργειες για τα λεφτά της επόμενης. Για πολλούς -πολύ αριστερούς, ή πολύ δεξιούς- η εθνική κυριαρχία δεν πλήττεται όταν έχεις απλωμένο το δεξί χέρι στη ζητιανιά· ενισχύεται με το αριστερό υψωμένο σε γροθιά.

Το χρέος, η τρόικα και οι ελληνικοί μύθοι

Πάσχος Μανδραβέλης

Κυριακή, 16 Οκτώβριος 2011 13:05

Τα παλιά χρόνια τα πράγματα ήταν σχετικώς απλά. Αν κάποιος δεν μπορούσε να αποπληρώσει τα δάνειά του, άρπαζαν τη γυναίκα και τα παιδιά για να τα πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα ώστε να αποπληρωθεί το χρέος. Ή, έστω, έστελναν τις κανονιοφόρους στον Πειραιά και υπαγόρευαν τους όρους αποπληρωμής των δανείων.

Στης παρανομίας τα θρανία...

Τετάρτη, 12 Οκτώβριος 2011 10:37

Πάσχος Μανδραβέλης

Πολύ λογικά ενήργησε ένας από τους ληστές με τα καλάσνικοφ να κρυφτεί επί μέρες σε σχολείο που βρισκόταν υπό κατάληψη. Πού θα έβρισκε πιο ασφαλές μέρος; Αν και αλβανικής καταγωγής, ο κατηγορούμενος γνώριζε καλά την ελληνική πραγματικότητα. Ηξερε πως μπροστά σε ένα πανό που γράφει «κατάληψη», όλες οι Αρχές του τόπου στέκονται προσοχή. Οι εκπαιδευτικοί δεν κάνουν τίποτε, οι δικαστές κοιτούν αλλού και οι αστυνομικοί δεν μπορούν να παρέμβουν. Ποιο είναι λοιπόν το ασφαλέστερο μέρος για να κρυφτεί κάποιος, παρά ένα σχολείο υπό κατάληψη;

Η «μαύρη λίστα» καθηγητών

Πάσχος Μανδραβέλης

Τετάρτη, 12 Οκτώβριος 2011 10:45

Η αφίσα που κυκλοφόρησε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου ήταν ανατριχιαστική. Μια ομάδα «επαναστατών» από αυτούς που ενδημούν στα ΑΕΙ έβγαλε λίστα προγραφών εκείνων των διδασκόντων που αντιστάθηκαν -ρητορικώς έστω- στην παρανομία τους. «Οταν φοιτητές και εργαζόμενοι», γράφουν, «επιλέγουν τον δρόμο της συλλογικής αντίστασης για μια καλύτερη ζωή, κάποιοι άλλοι (βλέπε παρακάτω) εθελοτυφλούν και επιδιώκουν το προσωπικό τους βόλεμα».

Παραμύθια για αγριεμένους

Κυριακή, 14 Αύγουστος 2011 06:18

Πάσχος Μανδραβέλης

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της συνωμοσιολογίας είναι πως εντάσσει ό, τι συμβαίνει σε ένα προκαθορισμένο σενάριο. Το ίδιο κάνει και με ό, τι δεν συμβαίνει. Πέφτει, για παράδειγμα, ένα αεροπλάνο; Το δυστύχημα είναι ενταγμένο σε ένα μυστικό σχέδιο κάποιων σκοτεινών κύκλων για να πετύχουν κάτι. Δεν πέφτει αεροπλάνο; Κι αυτό μέρος του ίδιου σχεδίου είναι, για άλλους

Το τελευταίο ταμπού της μεταπολίτευσης...

Μάιος 2011-10-04

Πάσχος Μανδραβέλης

Χρόνια τώρα, ο συγγραφέας Νίκος Δήμου προειδοποιούσε ότι η απόφανση «οι Ελληνες δεν είναι ρατσιστές» είναι κατά βάθος ρατσιστική, διότι δίνει ένα χαρακτηριστικό σε μια ολόκληρη πληθυσμιακή ομάδα. Πραγματικά: τον περισσότερο καιρό, οι περισσότεροι Ελληνες δεν

Αμεση δημοκρατία στην πράξη

Πάσχος Μανδραβέλης

Τετάρτη, 28 Σεπτέμβριος 2011 04:24

Oι φοιτητοπατέρες συγκρότησαν με την ανοχή όλων μας (αλλά πρωτίστως της πολιτείας και των ακαδημαϊκών αρχών) ένα παρακράτος εντός των ΑΕΙ.

Στην Ελλάδα αγαπάμε τόσο πολύ τη κοινωνική πολιτική που την ασκούμε αδιακρίτως πλούτου ή αναγκών.

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα ήταν πάντα ανέκδοτο. Λαϊκιστικό ανέκδοτο. Σ’ αυτή τη χώρα κλαίμε για δύο πράγματα. Για τα επιδόματα ή το Δημόσιο που κόβονται ή για τους φόρους που μπαίνουν για να πληρωθούν τα επιδόματα ή το Δημόσιο που δεν κόβονται.

Ετσι, τα 2,5 από τα 4 δισ. που ελπίζει ότι θα εισπράξει η κυβέρνηση από το έκτακτο τέλος ακίνητης περιουσίας θα τα δώσει πίσω ως κοινωνικά επιδόματα χωρίς κανένα εισοδηματικό κριτήριο. Ενα δισ. των «χύμα επιδομάτων» θα τα πάρουν τρίτεκνοι και πολύτεκνοι. Και από αυτό παίρνουν επίδομα τριτεκνίας και άνω μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανοι, εφοπλιστές και (όπως αποκαλύφθηκε στον Τύπο) η διάσημη τηλεπερσόνα κ. Ελένη Μενεγάκη και η σύζυγος του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου, κ. Χριστίνα Χριστοφάκη. Θα εισπράξουν το επίδομα τριτέκνων, θέλουν δεν θέλουν, το χρειάζονται δεν το χρειάζονται, χάρη στον αγώνα που έκαναν όλοι εκείνοι που σήμερα οδύρονται για το «χαράτσι στα ακίνητα». Είναι οι βουλευτές όλων των κομμάτων, η πλειονότητα των ελληνικών ΜΜΕ, ακόμη και η Δικαιοσύνη. Η ενίσχυση των πολύτεκνων οικογενειών γίνεται για εθνικούς λόγους. Ετσι, για τη «συντήρηση και προαγωγή του έθνους» όσοι παλιότερα είχαν τέσσερα ή επιπλέον παιδιά επιδοτούνταν από το κράτος, ασχέτως των εισοδημάτων τους. Μπορεί, δηλαδή, ένας εφοπλιστής να έχει πέντε παιδιά και να παίρνει το ίδιο ακριβώς επίδομα με έναν εργάτη που επίσης έχει πέντε παιδιά.

Το 1997, με νόμο τέθηκαν για πρώτη φορά εισοδηματικά κριτήρια. Προβλεπόταν ότι το επίδομα για τα 4 παιδιά θα δινόταν σε οικογένειες εισοδήματος μέχρι 8 εκατ. δρχ., προσαυξημένο και 500.000 δρχ. για κάθε επιπλέον παιδί. Φυσικά, έγινε το «έλα να δεις». Γράφτηκαν πύρινα άρθρα για «τον εξ ανατολών κίνδυνο», που είναι πιο γόνιμος από εμάς, και για τις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές» που στερούν από τις οικογένειες το «ελάχιστο αυτό βοήθημα». Γνωστοί τηλεπαρουσιαστές έκλαιγαν για το «επιδοματάκι της πολύτεκνης οικογενειούλας», αλλά τελικά ο νόμος αυτός κατέπεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. «Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, [η] διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος... αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της Χώρας... Η θέσπιση τέτοιων εξαιρέσεων με κριτήρια αναγόμενα στο εισόδημα των πολυτέκνων οικογενειών δεν είναι συνταγματικώς επιτρεπτή, εν όψει του ότι ο συνταγματικός νομοθέτης, θεσπίζοντας την υπέρ αυτών ειδική κρατική φροντίδα, δεν απέβλεψε στην ενίσχυση αυτών ως κατηγορίας οικονομικώς αδυνάτων ή αναξιοπαθούντων».

Για να φτάσουν όμως να πάρουν αυτό το επίδομα η κ. Μενεγάκη και η κ. Χριστοφάκη δεν αρκούσε μια απλή απόφαση του ΣτΕ. Επρεπε να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία, η οποία το 2004 είχε κάνει προεκλογική σημαία της την «επέκταση των ευεργετημάτων των πολυτέκνων και στους τρίτεκνους». Μ’ αυτές και άλλες υποσχέσεις ο κ. Κώστας Καραμανλής εξελέγη πανηγυρικά και έτσι σήμερα όποιος κάνει τρία παιδιά έχει εφ’ άπαξ παροχή 2.000 ευρώ (Ν. 3454/06) για κάθε παιδί, επίδομα 3ου παιδιού 174,28 ευρώ, πολυτεκνικό επίδομα 43,55 ευρώ (για κάθε παιδί κάτω των 23 ετών), πολυτεκνικό επίδομα τρίτεκνης οικογένειας Ν. 3631/08 43,55 ευρώ (για κάθε παιδί κάτω των 23 ετών) και ισόβιες συντάξεις 100,24 ευρώ.

Ολα αυτά αθροίζονται σε ένα δισ. δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά δεν γνωρίζουμε πόσοι από τους 490.000 δικαιούχους πραγματικά τα χρειάζονται ή όπως είχε δηλώσει τον Δεκέμβριο του 2011 η κ. Μενεγάκη, «πιστεύω ότι κάποιοι από εμάς που δεν χρειαζόμαστε το επίδομα αυτό που έχει βγει για όλους μας, δεν πειράζει να το κόψουν. Δεν μιλάω γι’ αυτούς που παίρνουν 1.500 ευρώ τον μήνα, αλλά μιλάω για εμένα και κάποιους άλλους που είναι πολύ μεγάλες γνωστές οικογένειες, που πραγματικά δεν τους χρειάζεται αυτό το επίδομα που ο νόμος τους το έχει δώσει».

Αυτό που κατάλαβε η κ. Ελένη Μενεγάκη αδυνατούν να το καταλάβουν όλοι αυτοί που έχουν βάλει γινάτι τα λεφτά του κράτους. Ετσι, κάθε φορά που υπήρχαν πληροφορίες ή κατετίθετο νόμος για εισοδηματικά κριτήρια στα πολυτεκνικά επιδόματα, οι πατέρες (ανεξαρτήτως παιδιών) του έθνους ξεχείλιζαν από κοινωνική ευαισθησία.

Ο κ. Οδ. Βουδούρης (ΠΑΣΟΚ) επεσήμαινε με ερώτηση στη Βουλή ότι «το πολυτεκνικό επίδομα αποτελεί κίνητρο για την απόκτηση περισσότερων παιδιών από νέα ζευγάρια, σε μια εποχή που η υπογεννητικότητα και η γήρανση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας αξιολογούνται ως αρνητικοί παράγοντες».

Οι βουλευτές της Ν.Δ. κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, Νικόλαος Νικολόπουλος και Ιωάννης Βρούτσης, αφού κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι «θέτει εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για τη χορήγηση πολυτεκνικών επιδομάτων», υπογράμμισαν ότι «οι δαπάνες για τη στήριξη της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας δεν αποτελούν λογιστική σπατάλη που πρέπει να περικοπεί, αλλά επένδυση υψηλής προστιθέμενης αξίας».

Το ΚΚΕ χρησιμοποίησε τη γνωστή του ορολογία: Τα εισοδηματικά κριτήρια «σαν μοναδικό μέλημα έχουν την εξασφάλιση ενός συγκεκριμένου ποσού με βάση τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της τρόικας, δηλαδή αυτό των 160 εκατ. ευρώ, κάτι που πλήττει βάναυσα την τρίτεκνη και πολύτεκνη οικογένεια από τα φτωχά λαϊκά στρώματα του εργαζόμενου, του αυτοαπασχολούμενου EΒΕ, του μικροαγρότη.»

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Ευαγγελία Αμανατίδου - Πασχαλίδου και Μιχάλης Κριτσωτάκης ήταν πιο ποιητικοί. Ο τίτλος της ερώτησής τους προς τον υπουργό Οικονομικών είχε τον τίτλο: «Ελεος, στον βωμό της περαιτέρω περιστολής δαπανών βάσει του Μνημονίου μπαίνουν και τα επιδόματα στήριξης των τριτέκνων και πολυτέκνων;».

Ο κ. Βασίλειος Οικονόμου (πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν Αρμα Πολιτών) ερωτούσε: «Προτίθεστε να αναιρέσετε αυτήν την εξέλιξη που καταργεί τα δικαιώματα των πολυτέκνων, που αποτελούσε βασική πολιτική επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του μέχρι το 2009;»

Πιο αποτελεσματικός όλων, όμως, ήταν ο κ. Αστέριος Ροντούλης, ο οποίος έκανε πολιτική καριέρα ως πλασιέ «δικαιωμάτων των τριτέκνων». Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, τον Δεκέμβριο του 2010, προειδοποίησε τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος υπερασπιζόταν τα εισοδηματικά κριτήρια, ότι «θα σας κοστίσει ακριβά, κ. υπουργέ, προσωπικά. Παίζετε κορώνα-γράμματα το πολιτικό σας μέλλον... Να ξέρετε ότι αφορά 500.000 οικογένειες».

Κατόπιν αυτών, ο τότε υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων ευαισθητοποιήθηκε: «Δεν θα υπάρξουν εισοδηματικά κριτήρια για την καταβολή του πολυτεκνικού επιδόματος. Θα αναζητηθούν άλλοι τρόποι...».

Βρέθηκαν. Είναι σε ένα φάκελο κάτω από την πόρτα μας, που ψευδώς αναγράφει «Λογαριασμός της ΔΕΗ».

Αποτέλεσμα της κοινωνικής πολιτικής χωρίς εισοδηματικά κριτήρια: η Ε.Ε. των «15» ξόδευε το 2004 το 27,2% του ΑΕΠ και μείωνε τη φτώχεια κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες (από 23% στο 15%). Η Ελλάδα ξόδευε το 26,3% του ΑΕΠ για κοινωνικές δαπάνες και επιτύγχανε μείωση της φτώχειας κατά δύο μονάδες (από 22% στο 20%). Πηγή: Θ. Μητράκος και Θ. Γεωργιάδης: «Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του ελληνικού συστήματος κοινωνικής αλληλεγγύης: πρόσφατες εξελίξεις», ΙΣΤΑΜΕ 2006

Η αναποτελεσματική «ευαισθησία»

Είχαμε γράψει και παλιότερα πως ένα από τα βασικά προβλήματα της χώρας είναι «ότι όλοι θέλουν να σώσουν τον κόσμο και κανένας να κάνει τη δουλειά του». Ετσι, όλοι οι υπουργοί, οποιονδήποτε τομέα ευθύνης κι αν έχουν, πρώτα θέλουν να τους θυμόμαστε ως υπουργούς Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και μετά ως υπουργούς του χαρτοφυλακίου που έχουν. Δεν σχεδιάζουν αποτελεσματικές πολιτικές, φροντίζουν πρώτα να μοιάζουν κοινωνικά δίκαιες. Ετσι καταλήγουμε πάντα σε τραγελαφικά αποτελέσματα· παλαιότερα, οι μεταγραφές δεν γίνονταν με ακαδημαϊκά κριτήρια, αλλά με κοινωνικά. Τώρα ακόμη το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ πρώτα φρόντισε να έχει το κοινωνικό πρόσωπο και μετά να εισέρχονται εκείνοι που στοιχειωδώς μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Ετσι τρύπωσαν στα πανεπιστήμια παιδιά πολυτέκνων, παραδίδοντας κόλλες στις εξετάσεις.

Τώρα μέρος αυτής της πανταχόθεν ασκούμενης κοινωνικής πολιτικής αποφάσισαν να κάνουν και οι υπάλληλοι της ΔΕΗ. Δηλώνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν (με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει τηλεοπτική κάμερα) ότι δεν πρόκειται να κόψουν το ρεύμα σε ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν.

Ευγενική η προσφορά και μπράβο τους, αρκεί να συνοδευόταν από κάποιο κόστος για τους ίδιους. Αν έλεγαν, δηλαδή, ότι «εμείς δεν πρόκειται να κόψουμε το ρεύμα και για να δείξουμε ότι δεν κάνουμε ακόμη μία τζάμπα επανάσταση, δεχόμαστε να μην πάρουμε τα 700 εκατομμύρια που δίνουν όλοι οι φορολογούμενοι για το ασφαλιστικό μας ταμείο». Τότε, όλοι θα τους χειροκροτούσαν διπλά. Και για την κοινωνική τους ευαισθησία και για τη θυσία που κάνουν ώστε να μη μείνουν χωρίς ρεύμα οι ευπαθείς ομάδες. Βέβαια, ακόμη και σ’ αυτήν την περίπτωση θα υπήρχε ένα διαδικαστικό πρόβλημα. Πώς θα πιστοποιούν ότι κάποιος πραγματικά δεν έχει τα λεφτά να πληρώσει; Θα κοιτούν τη φορολογική του δήλωση ή θα τον κόβουν με το μάτι; Θα στήνουν λαϊκά φορολογικά δικαστήρια; Το πρόβλημα είναι ότι για να ασκήσεις αποτελεσματική κοινωνική πολιτική, θα πρέπει να έχεις στοιχεία. Εδώ, κοτζάμ κράτος με τις υπηρεσίες του δεν τα καταφέρνει, με αποτέλεσμα να οργιάζει η φοροδιαφυγή, να παίρνουν συντάξεις ακόμη και οι πεθαμένοι και να παίρνει επίδομα πολυτέκνων η κ. Μενεγάκη. Πώς θα καταφέρει να ασκήσει δίκαιη φορολογική πολιτική η ΓΕΝΟΠ; Με τα συνεργεία ηλεκτροτεχνιτών που έχει;

Ισως, πάλι, η δίκαιη φορολόγηση να μην τους ενδιαφέρει. Οπως πολλοί υπουργοί θέλουν πρώτα με τα λεφτά των άλλων να είναι αρεστοί και μετά αποτελεσματικοί, μπορεί και οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ να ελπίζουν ότι θα γίνουν εξόδοις άλλων αρεστοί. Ποιος ξέρει; Μπορεί να καταλήξουν και πολιτικοί.

Διαβάστε

Θ. Μητράκος και Θ. Γεωργιάδης, «Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του ελληνικού συστήματος κοινωνικής αλληλεγγύης: πρόσφατες εξελίξεις», ΙΣΤΑΜΕ 2006.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 25.9.2011

Δάσκαλε που πάλευες

του Πάσχου Μανδραβέλη

Ο μόνος οργανισμός που εφαρμόζει πλήρως το Μνημόνιο είναι το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις του.

Είναι εκπληκτικό -και ίσως ειρωνικό-, αλλά ο μόνος οργανισμός που εφαρμόζει πλήρως το Μνημόνιο είναι το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις του. Εφαρμόζει ακόμη και εκείνα που δεν προβλέπονται από το Μνημόνιο, αλλά το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι γίνονται ελέω Μνημονίου. Δεν το λέμε εμείς, το περιέγραψε η ίδια η γενική γραμματέας του κόμματος στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη. Απλώς υπογράμμισε ότι το κάνει για αγαθούς, ήτοι σοσιαλιστικούς, σκοπούς.