«Είμαι συνδικαλιστής, παρκάρω όπου γουστάρω»

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Μια ιστορία για κλάματα έξω από τα γραφεία της ΔΑΚΕ στη Ρηγίλλης.

________________________________________

Είναι παλαιόθεν γνωστό ότι σ’ αυτή τη χώρα «νόμος είναι το δίκιο του συνδικαλιστή». Αυτοί δεν ορίζουν μόνο αν θα πουληθεί η ΔΕΗ («Οχι δεν πουλάμε» είναι το σύνθημά τους), δεν έχουν μόνο λόγο στη δημοσιονομική πολιτική («Οχι δεν βγάζουμε λογαριασμούς» είναι το καινούργιο τροπάρι του κ. Φωτόπουλου). Τους έχει παρασχεθεί το δικαίωμα να κλείνουν τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων όποτε κάνουν κέφι, και πολλές θέσεις πάρκινγκ στα γραφεία των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.

Δεν τους αρκούν όμως αυτά. Οι σερίφηδες της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου παλεύουν και για το δικαίωμά τους να παρκάρουν όπου γουστάρουν (κατά πώς λέει και το αυτοκόλλητο της οργάνωσης «Street Panthers»). Στη Ρηγίλλης, για παράδειγμα, εκεί όπου τώρα στεγάζονται τα γραφεία της ΔΑΚΕ ο δήμος έχει μοιράσει απλόχερα θέσεις πάρκινγκ, έτσι ώστε να μην χρεώνονται οι συνδικαλιστές το ένα ευρώ/ώρα, όπως κάνουν οι υπόλοιποι πολίτες όταν κατεβαίνουν στο κέντρο. Είπαμε: ο συνδικαλισμός είναι πυλώνας της Δημοκρατίας και οι πυλώνες θέλουν άπλετο χώρο να παρκάρουν τις Μερσεντές τους. Μόνη τους υποχρέωση είναι να έχουν στο παρμπρίζ το ειδικό σηματάκι, ώστε οι δημοτικοί αστυνομικοί να διακρίνουν τα αυτοκίνητα της εξοχότητάς των, και να μην τα γράφουν.

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, όμως, κάποιοι από αυτούς -προφανώς μες στην πολλή σκοτούρα τους για το έθνος και την εργατιά- είτε ξέχασαν να βάλουν τα ειδικά σήματα είτε πάρκαραν σε θέσεις μονίμων κατοίκων είτε παράτησαν τα αυτοκίνητα σε χώρο όπου απαγορεύεται η στάθμευση γενικώς. Κατά τις 7.30 οι δημοτικοί αστυνομικοί άρχισαν να κάνουν το καθήκον τους. Αρχισαν να κόβουν κλήσεις σε ένα γαλάζιο Opel (AXI 28..), σε ένα μπλε Volkswagen (IBM 76..), σε ένα κόκκινο Fiat (ΥΕΡ 71..) και δύο ασημί Mercedes Benz (ΥΝΒ 14.. και ΙΖΕ 18..). Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το έργο τους. Επενέβη ο θυρωρός της Ρηγίλλης φωνάζοντας «τι κάνετε εκεί; Δεν ξέρετε ότι αυτά είναι αυτοκίνητα της ΔΑΚΕ;». Οι δημοτικοί αστυνομικοί ανταπάντησαν ότι δουλειά τους είναι να πιστοποιούν παραβάσεις και τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα βρίσκονταν παρανόμως σταθμευμένα. Ακόμη κι αν τα οδηγούν οι εργατοπατέρες της ΔΑΚΕ...

Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Υστερα από λίγο οι συνδικαλιστές, που συνεδρίαζαν μέσα στα γραφεία, έμαθαν ότι έξω κάποιοι αστυνομικοί γράφουν τα αυτοκίνητά τους. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του δημοτικού υπαλλήλου Χ.Κ. «ξαφνικά αντικρίζουμε πλήθος μαινόμενων ατόμων ερχόμενο προς το μέρος μας με απειλητικές και επιθετικές διαθέσεις. Προσπαθήσαμε να ομαλοποιήσουμε την κατάσταση και να εξηγήσουμε τι σημαίνει η πινακίδα στο σημείο. Αγνόησαν κάθε σύστασή και μας επιτέθηκαν φραστικά εξυβρίζοντας τα θεία, τις οικογένειές μας και το επάγγελμα που ασκούμε. Ταυτόχρονα μάς έσπρωχναν, ώσπου κάποια στιγμή ένας από αυτούς ήρθε πίσω από την πλάτη μου και με γρονθοκόπησε.

»Ευτυχώς για καλή μας τύχη ήρθε κάποιος από την ασφάλεια security, από τη διπλανή πρεσβεία του Κατάρ. Προσπάθησε να τους απομακρύνει λέγοντας ότι περίπου 50 άτομα τα βάζουν με δύο αστυνόμους του δήμου! Αυτοί, έλεγαν ότι είχαν συγκέντρωση της ΓΣΕΕ με τον γενικό γραμματέα (σ.σ.: πιθανώς να εννοούσαν τον γενικό γραμματέα της ΓΣΕΕ και πρόεδρο της ΔΑΚΕ κ. Νίκο Κιουτσούκη). Ο συνάδελφος Γ.Κ. κάλεσε σε ενίσχυση από το κέντρο».

Οι ύβρεις και οι προπηλακισμοί έληξαν, όταν εμφανίστηκαν επιπλέον δημοτικοί αστυνομικοί. Οι συνδικαλιστές «αντιλήφθηκαν την κατάσταση και μπήκαν όλοι μέσα στο κτίριο». Προηγουμένως, όμως, διατύπωσαν και θεωρίες συνωμοσίας εκτοξεύοντας νέες απειλές. «Κάποιοι από τους δράστες», διηγούνται οι αστυνομικοί, «είπαν ότι μάς επιτέθηκαν διότι ανήκουμε στον Καμίνη. Απείλησαν επίσης ότι θα "κατέβουν στον δήμαρχο και θα γίνει της ιερόδουλης"» (αλλά όχι ακριβώς μ’ αυτή τη λέξη).

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από αυτό το θλιβερό περιστατικό; Το θράσος των στελεχών της ΔΑΚΕ («είμαι συνδικαλιστής και παρκάρω όπου γουστάρω»); Τους τραμπουκισμούς; Την πεποίθηση ότι θεωρούν ότι η πόλη τους ανήκει; Τις Mercedes που έχουν;

Φυσικά, δεν φταίνε αυτοί. Ολα αυτά τα χρόνια έβρισκαν κι έκαναν. Με την ανοχή όλων μας μετέτρεψαν τα ταμεία των ΔΕΚΟ βιλαέτι τους• πληρώναμε ακόμη και τις εκδρομές τους. Γιατί να μην θεωρήσουν ότι έχουν ελευθέρας να παρκάρουν όπου θέλουν; Οπως διδάσκει και το ΚΚΕ, νόμος είναι ό,τι καπνίσει στον καθένα. Οσοι δεν το πιστεύουν, ας περάσουν μια βόλτα από τα γραφεία της ΔΑΚΕ.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 23.9.2011

http://www.medium.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3975:1&catid=70:2008-09-01-08-37-26&Itemid=92