Ως έχει, το ελληνικό κράτος δεν είναι μεταρρυθμίσιμο

Εγκατεστημένος στην Γαλλία, όπου δίδαξε για πολλά χρόνια, ο καθηγητής Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Γεώργιος Πρεβελάκης δεν είναι αισιόδοξος για το μέλλον της πατρίδας του, κυρίως με την ηθική χρεοκοπία της ελίτ της.

Συνέντευξη στον Alain Léauthier στο γαλλικό περιοδικό Marianne.

- Εδώ και δύο μήνες, στην Ελλάδα υπάρχει κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ποιος είναι ο απολογισμός της ως αυτή την ώρα;

Επικεφαλής της είναι ο Λουκάς Παπαδήμος, τέως αντιπρόεδρος της «ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας» (ΕΚΤ), που έτυχε παλλαϊκού εγκωμιασμού, αλλά ως τώρα δεν έχει αποδείξει τις ικανότητές του. Εφαρμόζει μια πολιτική εξαιρετικά αδέξια, που επιτείνει την ύφεση χωρίς να αντιμετωπίζει τις ρίζες του ελληνικού προβλήματος: τη διαφθορά και την αναποτελεσματικότητα του πελώριου κρατικού τομέα, μεταξύ άλλων.

Η συμμαχία της οποίας προΐσταται εξακολουθεί να κυριαρχείται από το ΠΑΣΟΚ, το σοσιαλιστικό κόμμα, που το μόνο που το νοιάζει είναι να μη βουλιάξει στα απόνερα της κρίσης. Στόχος αυτής της κυβέρνησης είναι η αναβολή των εκλογών, που προβλέπονταν το Φεβρουάριο και μετά πήγαν τον Απρίλιο, καθώς οι βουλευτές -και όχι μόνο εκείνοι του ΠΑΣΟΚ- φοβούνται να πάνε σε εκλογές. Βιώνουμε άρα μια μάχη οπισθοφυλακών υπέρ των προνομίων τους εκ μέρους της ελληνικής ελίτ και όλων όσοι ευθύνονται για την κρίση. Στην Ελλάδα αυτές οι ελίτ συγκροτούν ένα αρκετά ομοιογενές σύνολο, σε αντίθεση με τη Γαλλία, όπου είναι διάσπαρτες. Συναναστρέφονται και διανέμουν μεταξύ τους την εξουσία. Η στρατιωτική δικτατορία τις κατάφερε ένα σοβαρό πλήγμα, αλλά χάρη στα χρήματα από την Ευρώπη ανέκαμψαν πλήρως και τώρα ανθούν. Είναι αυτές ακριβώς οι ελίτ που υπεξαίρεσαν τα χρήματα που διατέθηκαν για τη μεταρρύθμιση της ελληνικής κοινωνίας, που ουδέποτε επιχείρησαν, ενώ παράλληλα μετέφεραν το κόστος της καθυστέρησής της στους φτωχούς και τους μικρομεσαίους.

- Δεν υπάρχουν υγιή στοιχεία στις ελίτ αυτές;

Ασφαλώς και υπάρχουν, αλλά είναι παγιδευμένα, εξουδετερωμένα, και δε διαθέτουν καμία επιρροή στη λειτουργία των θεσμών. Το πρόβλημα είναι πως ολόκληρο το νομοθετικό πλαίσιο της χώρας έχει φτιαχτεί με στόχο να διευκολύνει τη διαφθορά. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Ως έχει, το ελληνικό κράτος δεν είναι μεταρρυθμίσιμο. Χρειαζόμαστε μια ριζοσπαστική τομή και, τουλάχιστο άμεσα, μια κυβέρνηση με πολιτική νομιμοποίηση. Οι ελληνικές ελίτ έχουν εξαντληθεί. Ο λαός, από τη μεριά του, είναι πιο ανθεκτικός. Διαθέτει μεγάλα αποθέματα προσαρμοστικότητας και ενισχύει εκ νέου τις παραδοσιακές δομές αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας, σαν την οικογένεια και την εκκλησία.

- Εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος της πλήρους χρεοκοπίας του εγχειρήματος εκσυγχρονισμού της χώρας;

Ναι, αυτός ο κίνδυνος υπάρχει. Πόσο μάλλον που στην Ελλάδα υπήρχε πάντοτε μια αντίσταση στον εκσυγχρονισμό, που επιβαλλόταν από το κέντρο προς την περιφέρεια. Το ίδιο αφορά και τις σχέσεις με την Ευρώπη, που θεωρείται πως στηρίζεται στον εξαναγκασμό και τους εκβιασμούς, ενώ θα όφειλε να λειτουργεί ως νοήμων συνεταιρισμός.

- Είναι πιθανή η χρεοκοπία;

Είναι μια επιλογή. Σε αυτή την περίπτωση, το κράτος θα ξεπουλήσει τα τελευταία του ενεργητικά και η Ευρώπη θα εντείνει την «αυτοκρατορική» της συμπεριφορά γινόμενη έτσι ακόμα πιο απεχθής. Είναι ένα σενάριο που δε θα ωφελήσει κανέναν.

Αναδημοσίευση από το γαλλικό περιοδικό Marianne No772 - Ημερομηνία δημοσίευσης: 04-02-12

Από το blog http://lomak.blogspot.com/