Πανεπιστήμια με ελεύθερη έκφραση ιδεών…

Από τον δικτυακό τόπο  http://www.e-dragoumanos.eu

Οι τηλεοπτικές εικόνες, οι οποίες συχνά-πυκνά προβάλλονται τον τελευταίο καιρό με αφορμή τις εκλογές για την ανάδειξη πρυτανικών αρχών δείχνουν με απόλυτη σαφήνεια εάν υπάρχει ελπίδα σε

αυτή τη χώρα ή όχι. Ίσως πιο σημαντικές και από την έκβαση των μνημονίων και του κουρέματος του Ελληνικού χρέους είναι οι εικόνες των Πανεπιστημίων, που δείχνουν την απόλυτη αθλιότητα σε μία υποτίθεται σύγχρονη χώρα.

Ο τηλεοπτικός φακός αδιάψευστος μάρτυς μίας απίστευτης κουρελαρίας εμπρός από την οποία συνωστίζονται καθηγητές και φοιτητές αλληλοϋβριζόμενοι, προπηλακιζόμενοι και υλακτούντες αλλήλους σε μία προσπάθεια να μην εφαρμοσθεί ένας νόμος, τον οποίο ψήφισε η συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής, εκφράζοντας με μία σπάνια ομοθυμία τη βούληση ενός λαού, που ταλαιπωρείται από την οικονομική κρίση, να κάνει ένα βήμα στην αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης και να βάλει ένα φρένο στην κατρακύλα της. Και στους τηλεοπτικούς φακούς εμφανίζεται (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 14/3/2012) ένας πρύτανης να δηλώνει υποκριτικά ότι είναι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης των …ιδεών. Απέφυγε να εξηγήσει εάν εννοεί αυτών των ιδεών που απεικόνιζε η απίστευτη κουρελαρία, την οποία έδειχνε την ίδια ώρα η κάμερα!

Αλλά και σε άλλο Πανεπιστήμιο (Πατρών) έγιναν ακριβώς τα ίδια για να επισύρουν την …..αυστηρή δήλωση του νέου υπουργού Παιδείας ότι πρέπει να εφαρμοσθεί ο Νόμος. Δήλωση που γινόταν με τέτοιο τρόπο σαν να ήθελε να κλείσει το μάτι σε όσους υποστηρίζουν την «ελεύθερη έκφραση των ιδεών» δηλαδή να μην αλλάξει απολύτως τίποτε στα απίστευτα φέουδα της μίζερης Παιδείας και της νεοελληνικής πραγματικότητος με την ανέλεγκτη διαχείριση των πάντοτε …λίγων κονδυλίων, τα οποία διατίθενται στο αδηφάγο σύστημα, το οποίο όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι στραβό, αλλά σχεδόν κανείς (από αυτούς που τώρα το υπηρετούν) δεν επιθυμεί ουσιαστικά να αλλάξει. Ίσως γιατί διασφαλίζει πλήρως το ατιμώρητο στις οικογενειακές «εκλογές» εδρών (βλ. Θεολογική) ή στη φωτογραφική ίδρυση τμημάτων, οι τίτλοι των οποίων ταιριάζουν απόλυτα με τα γνωστικά(;) αντικείμενα των υποψηφίων, οι οποίοι θα τα επανδρώσουν και είναι δυσνόητοι ακόμη και σε ειδήμονες.

Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει πλήθος παραδειγμάτων, όμως η θλιβερή ιστορία της απαξίωσης των Ελληνικών Πανεπιστημίων, η οποία ξεκινά από μέσα, δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία για το μέλλον, άρα φαίνεται μάταιη και η οποιαδήποτε παράθεσή τους. Απλά μπορούμε να καταθέσουμε μία επαναστατική πρόταση, την οποία ίσως θα μπορούσαν, λόγω της ιστορικής της προέλευσης, να δεχθούν και οι πλέον «επαναστατικοί» των Πανεπιστημίων μας. Λέμε, μήπως θα έπρεπε να εφαρμοσθεί ένα είδος πολιτιστικής επανάστασης, αλλά Μάο Τσε Τουγκ. Να κλείσουν τα Πανεπιστήμια για 2-3 χρόνια και στο διάστημα αυτό να αναπτυχθούν με ηρεμία νέοι θεσμοί, να ζητηθεί η συνδρομή όσων θέλουν και μπορούν να προσφέρουν και να δοθεί η ευκαιρία σε καθηγητές και φοιτητές, που διδάσκουν την ανομία να ζήσουν για λίγο εκτός των χώρων, που διδάσκουν την ελεύθερη έκφραση των ιδεών με τον τρόπο που μας δείχνουν οι τηλεοπτικές κάμερες και υπηρετούν οι πρυτάνεις-δέσμιοι των κομμάτων και των φοιτητοπατέρων.

Επειδή όμως αυτά δεν γίνονται βέβαια σε μία χώρα στην οποία η επαναστατική ρητορεία εξαντλείται εις τα άτυχα κτήρια του κέντρου της Αθήνας και στα μάρμαρα των εκατοντάκις καταστραφέντων και υπό των καταχρεωμένων πολιτών πληρωθέντων καταστημάτων και πεζοδρόμων, ας εφαρμοσθεί τουλάχιστον το αυτονόητο. Ας σταματήσει το κράτος να αφαιρεί από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους χρήματα και να τα διαθέτει για αυτήν την Παιδεία (δωρεάν την ονομάζουν!!!) και ας αφήσει τους Πρυτάνεις και τους κομματικούς στρατούς, που τους εκλέγουν να βρουν τρόπους να συντηρήσουν τα άθλια ιδρύματα, στα οποία άρχουν. Και ας τους επιτρέψει να ζητήσουν και χορηγίες. Να δούμε πόσες θα εξασφαλίσουν. Όταν σταματήσει η ροή του χρήματος, του χρυσοπληρωμένου με τον ιδρώτα τόσων ανέργων, να δούμε πόσο επαναστατική διάθεση άρνησης εφαρμογής των νόμων θα έχουν.

Φυσικά, δεν είμαστε αφελείς να πιστεύουμε ότι θα γίνουν όλα αυτά. Και μάλιστα εν όψει δύσκολων εκλογών, στις οποίες όλοι θα θέλουν τους ψήφους της εκλογικής πελατείας, που έχουν εξασφαλίσει οι …θεσμοί στα Πανεπιστήμια χρόνια τώρα. Έτσι θα αφήσουν τις αλλαγές για αργότερα και ο τότε Μπαμπινιώτης θα ψελλίσει πάλι κάτι για την ανάγκη εφαρμογής των νόμων.

Κλείνουμε βάζοντας ένα στοίχημα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο Νόμος δεν θα εφαρμοσθεί, άσχετα αν ψηφίστηκε από τα 2/3 της Βουλής. Θα βρουν τρόπο να μας πουν ότι χρειάζεται το 100% του συνόλου και μάλιστα ότι όλοι πρέπει να φορούν τα εσώρουχα, όπως στην Μπανανία του Γούντυ Άλλεν! Αν και τότε αμφίβολο είναι αν δεν ζητήσουν πάλι μία «ελεύθερη έκφραση ιδεών» στο φόντο των γνωστών κουρελιών και των γκράφιτι, στο φόντο της κλοπής ηλεκτρονικού εξοπλισμού, στο φόντο των καταστροφών του άρτι ανακαινισθέντος κτηρίου της Νομικής, που έγινε εργαστήριο κατασκευής μολότωφ ή στο περιθώριο των ξυλοδαρμών των πανεπιστημιακών, που έχουν άλλη άποψη από την …ελεύθερη έκφραση των ιδεών!

Σχολιαστής