Showing posts with label Ανθρώπινα Δικαιώματα. Show all posts
Showing posts with label Ανθρώπινα Δικαιώματα. Show all posts

Thursday, December 11, 2014

Γιατί ψήφισα "όχι" στην τροπολογία για τον Ρωμανό

11/12/2014
13:13
Από τον ιστότοπο Capital.gr

του Αδώνιδος Γεωργιάδη

Χθες η Βουλή ομοφώνως ψήφισε την αλλαγή του Νόμου χορηγήσεως εκπαιδευτικών αδειών των Φυλακισμένων, για να πειστεί ο κ. Νίκος Ρωμανός να σταματήσει την απεργία πείνας την οποία είχε ξεκινήσει. Ομοφώνως; Όχι! Τρεις βουλευτές –τουλάχιστον- ο Θάνος Πλεύρης, ο Γιάννης Καράμπελας (για τον οποίον δεν έγινε ευρύτερα γνωστό) και εγώ ψηφίσαμε Όχι! Οφείλω λοιπόν μία δημόσια εξήγηση του γιατί αποφάσισα τουλάχιστον εγώ «να χαλάσω» αυτήν την «γιορτινή» ατμόσφαιρα εθνικής συνεννοήσεως που ζήσαμε χθες.

Και για λόγους Αρχής αλλά και για λόγους ουσίας λοιπόν καταψήφισα μία τροπολογία που –μακάρι να βγω ψεύτης-

Tuesday, March 20, 2012

Στη Νομική είδαμε το ναυάγιο της γενιάς της μεταπολίτευσης


Αναρτήθηκε την ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 28 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2011, στο site http://www.enkripto.com/
(Σημ. του blog. Δεν έχω σχόλια, το άρθρο είναι γεμάτο αγανάκτηση, και θυμό. Για όσους το βρίσκουν υπερβολικό είναι μέρος της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Για κάποιους θα είναι κουκουλωμένος ρατσισμός, και για κάποιους άλλους κοινή λογική. Γιατί αναρτάται σήμερα; Γιατί υπάρχουν πολλοί τρόποι να τεθεί το πολιτικό πρόβλημα. Είναι λοιπόν ακατάλληλα πρόσωπα; Φταίμε όλοι; Υπήρξαμε καλύτεροι; Τι οδήγησε την χώρα στην Πράσινη λαίλαπα του 80; Σε κάθε περίπτωση είναι καλή αφορμή για προβληματισμό).

Saturday, October 15, 2011

Το κράτος κατοχής και η δυναστική κομματοκρατία.



'Η πώς η αλλοτρίωση λειτουργεί ως  πρόκληση.
Η περίπτωση των "απολαβών" των βουλευτών και των υπουργών
 Γ. Κοντογιώργης

Πολλοί πιστεύουν ακόμη ότι η κατοχή της ελληνικής κοινωνίας είναι εξωτερική. Μέγα λάθος. Η εξωτερική κατοχή συμπληρώνει και νομιμοποιεί το καθεστώς της εσωτερικής κατοχής επί της ελληνικής κοινωνίας που συντηρεί η δυναστική κομματοκρατία με όχημα το κράτος της νεοτερικότητας.

Friday, September 30, 2011

Αμεση δημοκρατία στην πράξη



Πάσχος Μανδραβέλης
Τετάρτη, 28 Σεπτέμβριος 2011 04:24
Oι φοιτητοπατέρες συγκρότησαν με την ανοχή όλων μας (αλλά πρωτίστως της πολιτείας και των ακαδημαϊκών αρχών) ένα παρακράτος εντός των ΑΕΙ.

Thursday, July 7, 2011

Is democracy an economic liability?

Jul 6th 2011, 17:01 by R.A. | WASHINGTON
The Economist
OVER at Democracy in America, a colleague embarks on an interesting discussion highlighting the similarities between the institutional roots of economic troubles in Europe and America. Then, alas, he goes astray:
I actually think the issue goes beyond the increasing unwillingness of Chinese authorities to even pretend to listen to Western complaints about human rights. Unless you buy the Nouriel Roubini argument, and I don't, China is going to be the world's largest economy within ten or 15 years, bigger than America or the euro-zone. And, in case anyone has failed to notice, it's a Communist country.

Thursday, June 9, 2011

Γιώργος Κοντογιώργης, Κάλεσμα στην κοινωνία των πολιτών. Τι πρέπει να αλλάξει, πως πρέπει να δράσουμε


Γιώργος Κοντογιώργης,
Κάλεσμα στην κοινωνία των πολιτών.
Τι πρέπει να αλλάξει, πως πρέπει να δράσουμε

Α) Το πλαίσιο του διακυβεύματος
Μην τρέφουμε αυταπάτες. Οι διαδηλώσεις και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους και στις πλατείες είναι αδιέξοδες, διότι δεν αίρουν την αιτία του προβλήματος, που είναι η μονοπωλιακή συγκέντρωση του συνόλου της πολιτικής εξουσίας στα χέρια των νομέων  του κράτους. Όταν η κοινωνία των πολιτών, έχοντας εκτονωθεί ή εξαντληθεί, θα επιστρέφει στα σπίτια της, οι πολιτικοί θα συνεχίζουν να διαλέγονται και να συναποφασίζουν με τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς φορείς των μηχανισμών (τους χορηγούς ισχύος, χρήματος, επικοινωνίας κλπ), που τους κρατούν όμηρους στην πολιτική επιφάνεια.

Thursday, May 26, 2011

Νέο ραντεβού «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα


Ελευθεροτυπία 26-5-11.
Μετά τις χθεσινές ογκώδεις πορείες οργής και αγανάκτησης κόντρα στην κυβέρνηση, τα νέα μέτρα που επιβάλλει και το Μνημόνιο. Χιλιάδες πολίτες ανανεώνουν για σήμερα το ραντεβού τους στην πλατεία Συντάγματος στις 6 το απόγευμα.
Ήδη περισσότεροι από 35.000 πολίτες έχουν δηλώσει μέσω μιας από τις σελίδες των "Αγανακτισμένων" στο Facebook ότι πρόκειται να παρευρεθούν στην πλατεία Συντάγματος, τονίζοντας ότι η χθεσινή κινητοποίηση ήταν μόνο η αρχή.
Με το σύνθημα "Είμαστε εδώ. Ξυπνήσαμε", περισσότεροι από 20.000 πολίτες, κάθε ηλικίας -χωρίς κομματικές ταμπέλες- συγκεντρώθηκαν χθες έξω από τη Βουλή, όπου και παρέμειναν μέχρι αργά τη νύχτα. Μερικοί μάλιστα διανυκτέρευσαν και στην πλατεία Συντάγματος, ακολουθώντας το παράδειγμα των Ισπανών "Indignados".
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν χθες σε πολλές μεγάλες ελληνικές πόλεις, μεταξύ των οποίων η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, ο Βόλος, η Λάρισα, τα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο.

Wednesday, April 27, 2011

ΤΟ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΤΟ ΑΣΥΜΒΑΤΟ ΜΙΑΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ


Γ. Κοντογιώργης, Το αυταρχικό φαινόμενο. "4η Αυγούστου" "21η Απριλίου". Ερμηνευτικές προσεγγίσεις, Εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, 2003
(Απόσπασμα από το ανωτέρω έργο του Γ.Κ.σελ. 17-44)

Το αυταρχικό φαινόμενο ως μεταβατικό γεγονός και ως παρέκβαση

Ήδη από τον Αριστοτέλη και την εν γένει ελληνική γραμματεία της κλασικής εποχής, το αυταρχικό καθεστώς ταξινομήθηκε στις παρεκβάσεις των πολιτευμάτων, προκειμένου να υποδηλωθεί η ασυμβατότητά του με την καθεστηκυία ‘πολιτειακή’ τάξη. Η άποψη αυτή, εισάγει, εντούτοις, ένα αξιολογικό κριτήριο, το οποίο στην πραγματικότητα ενοχοποιεί το κοινωνικό πρόταγμα, στο μέτρο που αυτό υιοθετεί μια ριζοσπαστική εκδοχή του ζητήματος της ιδιοκτησίας και, κατ’επέκταση, της κοινωνικής ισότητας. Είναι προφανές ότι η παράκαμψη της πολιτειακής τάξης, προβάλει όχι ως αυτοτελές πρόβλημα, αλλ’ ως απόρροια του συνολικού διακυβεύματος, του γεγονότος δηλαδή ότι η ‘κοινωνική επανάσταση’ διέρχεται αναπόφευκτα από μια ανάλογη και, συνακόλουθα, μη συμβατική ‘διαχείριση’ της πολιτικής.

Tuesday, November 16, 2010

Παναγιώτης Κονδύλης, άποψη


Ένα γνήσιο ανθρώπινο δικαίωμα θα πρέπει να ισχύει και να απολαμβάνεται παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι, δηλαδή παντού όπου επιθυμεί να εγκατασταθεί καθένας. Ώστε σε τελευταία ανάλυση δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιωμάτα δίχως απεριόριστη ελευθερία κίνησης και εγκατάστασης και δίχως αυτόματη νομική εξίσωση όλων των ατόμων με όλα τα άτομα χάρη στην οικουμενική ισχύ μιας ενιαίας νομοθεσίας. Όσο ο Αλβανός, π.χ., δεν έχει στην Ιταλία τα ίδια δικαιώματα με τον Ιταλό, μπορούμε stricto sensu, να μιλάμε για πολιτικά και αστικά, όχι για ανθρώπινα δικαιώματα.