Είναι το πρόβλημα οι κατώτατες αποδοχές;

Toυ Ιωαννη Ληξουριωτη*

(Σημ. του blog. Με τις απόψεις του συγγραφέα δεν είναι απαραίτητο να συμφωνεί κάποιος. Πολύ περισσότερο με την κριτική που ασκεί σε όσους διαφωνούν μαζί του. Είναι απλώς ενδεικτικές μιας μερίδας, μειοψηφικής στο πολιτικό σκηνικό, η οποία υποστηρίζει την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας σαν απάντηση στο πρόβλημα της ανεργίας. Στο συγκεκριμένο άρθρο και προς το τέλος του δίνει την πρόταση για της αναθεώρηση του μηχανισμού των αμοιβών.)

Ιστορίες για χρεοκοπίες.

Από http://e-dragoumanos.gr/?p=14076

Του Δημήτρη Α. Ιωάννου-ΣΠ Α΄

Ένα μακροσκελέστατο άρθρο για την πραγματικότητα της Ελλάδας.  Το συστήνω ανεπιφύλακτα ανεξαρτήτως του εάν συμφωνείτε ή διαφωνείται με τις απόψεις που εκφράζει.

… στην χώρα μας τα διαχρονικά συλλογικά συμπλέγματα οδηγούν σε έναν αυτοκαταστροφικό αυτισμό…

… όποιος έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου αντιμετωπιζόταν ως αφελής, γραφικός ή ύποπτος,…

… κανείς, μα κανείς, δεν πιστεύει ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν να αποπληρωθεί στο σύνολό του, πολλώ μάλλον που πρόκειται για ένα χρέος σε «ξένο» νόμισμα…

… στην διάρκεια της παρανοϊκής δεκαετίας διαμορφώθηκε στην χώρα μία οικονομική δομή που δεν ήταν μακροπρόθεσμα βιώσιμη…

… το δημόσιο χρέος το 2003 ήταν 168 δισεκατομμύρια ευρώ (97% του ΑΕΠ). Το 2010 είχε φθάσει τα 326 δισεκατομμύρια (143% του ΑΕΠ),…

… Μία υπεύθυνη πολιτική ηγεσία θα έπρεπε έγκαιρα και από μόνη της να θέσει την εικόνα της πραγματικότητας υπ’ όψιν του ελληνικού λαού…

…η πάνδημη αντίθεση στο Μνημόνιο, (και ειδικότερα στις ρυθμίσεις του για το συνταξιοδοτικό), υποβάλλει θλιβερές σκέψεις, όχι μόνο για την οπισθοδρομικότητα της ελληνικής κοινωνίας αλλά και για την πλήρη έλλειψη αισθημάτων μέριμνας και αλληλεγγύης…

… κορυφογραμμή της μικρόνοιας και της παράνοιας,…,όσα συμβαίνουν είναι απλά μία σκηνοθεσία των Γερμανών και των συμμάχων τους (των γερμανοσιωνιστών!) για να υφαρπάξουν με πενταροδεκάρες το υπερπολύτιμο παραγωγικό δυναμικό της χώρας (τον ΟΣΕ!)…

Δάσκαλε που πάλευες

του Πάσχου Μανδραβέλη

Ο μόνος οργανισμός που εφαρμόζει πλήρως το Μνημόνιο είναι το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις του.

Είναι εκπληκτικό -και ίσως ειρωνικό-, αλλά ο μόνος οργανισμός που εφαρμόζει πλήρως το Μνημόνιο είναι το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις του. Εφαρμόζει ακόμη και εκείνα που δεν προβλέπονται από το Μνημόνιο, αλλά το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι γίνονται ελέω Μνημονίου. Δεν το λέμε εμείς, το περιέγραψε η ίδια η γενική γραμματέας του κόμματος στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη. Απλώς υπογράμμισε ότι το κάνει για αγαθούς, ήτοι σοσιαλιστικούς, σκοπούς.

«Είμαι συνδικαλιστής, παρκάρω όπου γουστάρω»

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Μια ιστορία για κλάματα έξω από τα γραφεία της ΔΑΚΕ στη Ρηγίλλης.

________________________________________

Είναι παλαιόθεν γνωστό ότι σ’ αυτή τη χώρα «νόμος είναι το δίκιο του συνδικαλιστή». Αυτοί δεν ορίζουν μόνο αν θα πουληθεί η ΔΕΗ («Οχι δεν πουλάμε» είναι το σύνθημά τους), δεν έχουν μόνο λόγο στη δημοσιονομική πολιτική («Οχι δεν βγάζουμε λογαριασμούς» είναι το καινούργιο τροπάρι του κ. Φωτόπουλου). Τους έχει παρασχεθεί το δικαίωμα να κλείνουν τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων όποτε κάνουν κέφι, και πολλές θέσεις πάρκινγκ στα γραφεία των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.

Europe’s wakeup call

Le Monde Diplomatique

BY SERGE HALIMI

The economic, and democratic, crisis in Europe raises questions. Why were policies that were bound to fail adopted and applied with exceptional ferocity in Ireland, Spain, Portugal and Greece? Are those responsible for pursuing these policies mad, doubling the dose every time their medicine predictably fails to work? How is it that in a democratic system, the people forced to accept cuts and austerity simply replace one failed government with another just as dedicated to the same shock treatment? Is there any alternative?

Greek fire

The Economist

Jul 12th 2011, 15:08 by Charlemagne | BRUSSELS

ONE CAN understand the anger of George Papandreou, the Greek prime minister. He has faced down riots, mass protests and party rebellion to push through a second austerity and reform package. But a second bail-out from the euro zone that was supposed to tide Greece over until 2014 has yet to materialise (although it did get a €12 billion ($17 billion) tranche of loans to keep going until September).

Last night's euro-zone statement was filled with promises of action, but the details remain slippery (see my post). Indecision is causing contagion; contagion is affecting bigger countries, like Italy. And the contagion of Italy threatens to ravage all of the euro zone, including Greece.

Mr Papandreou's letter to Jean-Claude Juncker, who presides over the Eurogroup of finance ministers, sums up the mismanagement of the euro-zone crisis more eloquently than most. It is worth reading. A long excerpt below:

ΕΛΠΕ: 18 μισθοί και 36 επιδόματα

Οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Πετρέλαια αμείβονται ακόμη και 48,5% υψηλότερα σε σχέση με τους Γερμανούς κι απασχολούνται και λιγότερες ώρες.  

ΕΛΠΕ: 18 μισθοί και 36 επιδόματα.

Οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Πετρέλαια αμείβονται ακόμη και 48,5% υψηλότερα σε σχέση με τους Γερμανούς κι απασχολούνται και λιγότερες ώρες.   «E» 5/5

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΣ ΛΟΓΙΚΕΥΘΟΥΜΕ, του Α. Ανδριανόπουλου

Δημοσιεύθηκε: Σοφοκλέους 10

Παρασκευή, 04 Φεβρουάριος 2011 01:51

Η εκτίμησή μου είναι πως η Ελλάδα πολύ δύσκολα θα αποφύγει τελικά την κατάρρευση. Όχι τόσο επειδή τα νούμερα είναι απογοητευτικά και η λογική λέει πως αφού δε μπορούμε να δημιουργήσουμε πλεόνασμα θα ξανακυλίσουμε και πάλι σε μια ζωή με δανεικά - αν υπάρχουν βέβαια εκείνοι που θα μας δανείζουν. Κυρίως όμως το πρόβλημα βρίσκεται στα μυαλά που κουβαλάμε.  Με επιμονή και μεθοδικότητα η κοινή γνώμη πληροφορείται πως η χώρα μας είναι και πάλι θύμα σκοτεινών συνωμοτικών μεθοδεύσεων της πλουτοκρατίας και του εξωτερικού. Κάθε μέτρο λοιπόν που παίρνεται είναι «απάνθρωπο» αλλά κι έντονα «αντεθνικό». Τα ξένα κέντρα έχουν αποφασίσει πως η τρομερή Ελλάδα δεν πρέπει να σηκώσει κεφάλι. Με κάθε τρόπο η εξόντωσή της πρέπει να μεθοδευθεί.

Δουλειά στο Δημόσιο και "δουλεία" στον ιδιωτικό, Με αφορμή το άρθρο του Γιώργου Κράλογλου

Φανταστείτε να μην πληρωθούν το μηνιάτικό τους τα γκαρσόνια και το άλλο προσωπικό που δουλεύουν στο εστιατόριο απέναντι στην Ακρόπολη. Και να τολμήσουν ως αντίδραση να κλείσουν τα Προπύλαια ζητώντας τα λεφτά τους και συμβάσεις αορίστου χρόνου. Η σφαλιάρα και η κλωτσιά που θα φάνε μαζί με την απόλυσή τους (μέσα σε ώρες) θα πάει σύννεφο. Αν όμως το εστιατόριο ανήκε, ας πούμε, στο υπουργείο Πολιτισμού, τότε η διεκδίκηση της μονιμότητας με κλείσιμο της Ακρόπολης θα ήταν θέμα προς συζήτηση.

ΟΡΓΙΑΖΕΙ Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

 12 ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ 20 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΕΝΣΗΜΩΝ

Εργαζόμενοι για μια μέρα!

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ

Φύλακες τραπεζών και νυχτερινών κέντρων, σερβιτόροι ξενοδοχείων, ταμίες στον ιππόδρομο... στις ουρές για μια «δουλειά του ποδαριού».

Ελευθεροτυπια άρθρο

Με καθεστώς 24ωρης λίστας-εγγραφής και διαγραφής υποψήφιων εργαζομένων. Κάθε μέρα στο δίλημμα: «μεροκάματο του τρόμου» ή ανεργία. Στο έλεος του επιστάτη, χωρίς χαρτιά. «Αρνητικό» από το φιλμ της αμερικανικής κρίσης του '30.