Friday, October 18, 2019

Terror Attacks in France: A Culture of Denial

www.gatestoneinstitute.org /15019/france-terrorism-denial
Alain Destexhe
7-9 minutes

Pictured: Police block a bridge near Paris Police headquarters, after a terrorist murdered four police employees on October 3, 2019 in Paris, France. (Photo by Marc Piasecki/Getty Images)

On October 3, 2019, a knife-wielding Muslim employee of the Paris Police Department Intelligence Directorate stabbed to death four other employees at police headquarters in the center of Paris, before a trainee police officer shot and killed him. While it was not the deadliest terror attack France has experienced in recent years, the fatal stabbings that took place at the Paris police headquarters were perhaps the most worrisome. Its author (a French public servant employed by the police), its highly sensitive target, and the catastrophic handling of the aftermath of the attack reveal the failure of the French institutions.

Donald Trump’s betrayal of the Kurds is a blow to America’s credibility

www.economist.com /leaders/2019/10/17/donald-trumps-betrayal-of-the-kurds-is-a-blow-to-americas-credibility
print-edition iconPrint edition | LeadersOct 17th 2019
6-8 minutes
THE PITHIEST summary of Donald Trump’s foreign policy comes from the president himself. Referring to the mayhem he has uncorked in Syria, he tweeted: “I hope they all do great, we are 7,000 miles away!” Mr Trump imagines he can abandon an ally in a dangerous region without serious consequences for the United States. He is wrong. The betrayal of the Kurds will lead friends and foes to doubt Mr Trump’s America. That is something both Americans and the world should lament.

Η απόσυρση των ΗΠΑ από την Συρία.


Ας δούμε την Συρία σαν το σύμβολο της παρουσίας των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή. Η στενή στρατιωτική σχέση τους με τους Κούρδους, οι κοινοί τους αγώνες, η εύκολη νίκης τους επί του χαλιφάτου, χάρις στους περισσότερους των 11.000 νεκρών Κούρδων, με μόλις επτά αμερικάνους νεκρούς, τι λένε στους υπόλοιπους συμμάχους των ΗΠΑ; Σε όσους δεν έχουν τέτοιες θυσίες πρόσφατα; Μήπως ότι πολέμησαν στην Νορμανδία; Και γιατί η θυσία στην Νορμανδία είναι πιο σημαντική από έναν πόλεμο σε κάποια πόλη της Β Συρίας;

Friday, October 11, 2019

ΛΑΡΚΟ: Μπορεί το κοβάλτιο να σώσει το νικέλιο;

Παρατήρηση: Μια εταιρεία που χρωστάει κοντά στο μισό δις, δεν μπορεί να πληρώσει το ηλεκτρικό, είναι δυνατόν να δίνει 45 εκ για 1100 εργαζόμενους; ~41 χιλιάδες τον χρόνο ή 3.400 Ευρώ τον μήνα, για κάθε εργαζόμενο κατά μέσο όρο; Με το περιβαλλοντικό κόστος που έχει, την ανύπαρκτη φροντίδα για την προστασία του περιβάλλοντος και τα πρόστιμα που επιβάλλονται εξ αυτού; Ενδεικτική για την κατάσταση που μας οδήγησε στην χρεοκοπία. 

...Η ΛΑΡΚΟ επιβιώνει λόγω ΔΕΗ, αφού το απλήρωτο ρεύμα έχει φτάσει στα 310 εκατ. ευρώ και συνεχίζει να αυξάνεται με ρυθμό 20-30 εκατ. ανά έτος. Δεν γνωρίζουμε πόσες προβλέψεις έχει εγγράψει η ΔΕΗ, αλλά η βιωσιμότητα της ΔΕΗ περνά και από τη ΛΑΡΚΟ. Η εταιρεία επίσης χρωστά 20 εκατ. περίπου στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ουσιαστικά δηλαδή στο Δημόσιο), 30 εκατ. στην Τράπεζα Πειραιώς και 70 εκατ. στην παλαιά ΛΑΡΚΟ, για τα οποία έχει γίνει και η κατάσχεση...

...Τα βασικά κόστη της ΛΑΡΚΟ είναι το ηλεκτρικό ρεύμα και το εργασιακό, που είναι επίσης μη ανταγωνιστικό (ετήσια δαπάνη 45 εκατ. ευρώ για 1.100 εργαζομένους)...
______________________________________________________________________________


Tuesday, October 8, 2019

Map of the present situation in Syria. In light of the eminent Turkish invasion.

Map






Trump’s Confounding Syria Moves Are Spurring Policy Confusion — Again

www.bloomberg.com /news/articles/2019-10-08/trump-s-confounding-syria-moves-spur-policy-confusion-again
By Nick Wadhams and Glen Carey
7-9 minutes


Donald Trump’s surprise announcement that U.S. forces would stand aside if Turkey invades Syria sowed chaos in his administration, drew criticism from his allies in Congress and left Kurdish fighters feeling betrayed. Yet after a day of confusion, it wasn’t clear how much American policy had really changed.

It was, in short, another example of how foreign policy gets made in the Trump era -- with the president delivering one message, his advisers providing another and then Trump sometimes adding a third for good measure. Abrupt foreign policy shifts are taken after limited consultation with staff and emerge in confusion and contradictions.

Tuesday, October 1, 2019

Where did the reformist just re-elected as Indonesia’s president go?

print-edition iconPrint edition | AsiaSep 26th 2019
5-6 minutes
NOT SINCE 1998, when huge crowds demanding reformasi brought down Suharto, Indonesia’s late dictator, have university students taken to the streets in such numbers. In cities across the archipelago and, above all, outside the parliament in Jakarta, tens of thousands have gathered in the past few days. Despite tear-gas, water cannon and beatings, their numbers are growing. Joko Widodo, or Jokowi, the recently re-elected president, faces an unexpected test.

The protesters carry a rattlebag of demands tied together by attempts by the political elite and the security forces to roll back two decades of democratic change. They call their movement reformasi dikorupsi, or reform corrupted. That Jokowi has come into the movement’s sights is significant. He swept to power in 2014 because Indonesians loved his reputation for clean government and because he was outside the intermarried elites that have long dominated politics, the security services and business.