Smart cities get their own operating system

By Katia Moskvitch

Technology reporter, BBC NewsCities could soon be looking after their citizens all by themselves thanks to an operating system designed for the metropolis.

The Urban OS works just like a PC operating system but keeps buildings, traffic and services running smoothly.

Αμεση δημοκρατία στην πράξη

Πάσχος Μανδραβέλης

Τετάρτη, 28 Σεπτέμβριος 2011 04:24

Oι φοιτητοπατέρες συγκρότησαν με την ανοχή όλων μας (αλλά πρωτίστως της πολιτείας και των ακαδημαϊκών αρχών) ένα παρακράτος εντός των ΑΕΙ.

Kashyap Euro Area’s Rescue Options Shrinking

Bloomberg

One of the benefits of being an academic economist is that market participants and government officials will often tell you what they think in relatively frank terms.

Here is what I learned in dozens of meetings last week in Frankfurt, Madrid and London:

-- There is wide agreement that the status quo is unsustainable, and no one is optimistic about the future. The elevated cost of borrowing for banks and some governments must be addressed within weeks or at most a couple of months.

Be afraid

Unless politicians act more boldly, the world economy will keep heading towards a black hole

The Economist

EFSF Leverage Euro Zone's Most Dangerous Delusion

By GEOFFREY T. SMITH

Last weekend's meetings of the International Monetary Fund and G-20 were punctuated by panicked calls for an increase in the size of Europe's rescue funds, most of them aimed, predictably, at Germany.

Στην Ελλάδα αγαπάμε τόσο πολύ τη κοινωνική πολιτική που την ασκούμε αδιακρίτως πλούτου ή αναγκών.

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα ήταν πάντα ανέκδοτο. Λαϊκιστικό ανέκδοτο. Σ’ αυτή τη χώρα κλαίμε για δύο πράγματα. Για τα επιδόματα ή το Δημόσιο που κόβονται ή για τους φόρους που μπαίνουν για να πληρωθούν τα επιδόματα ή το Δημόσιο που δεν κόβονται.

Ετσι, τα 2,5 από τα 4 δισ. που ελπίζει ότι θα εισπράξει η κυβέρνηση από το έκτακτο τέλος ακίνητης περιουσίας θα τα δώσει πίσω ως κοινωνικά επιδόματα χωρίς κανένα εισοδηματικό κριτήριο. Ενα δισ. των «χύμα επιδομάτων» θα τα πάρουν τρίτεκνοι και πολύτεκνοι. Και από αυτό παίρνουν επίδομα τριτεκνίας και άνω μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανοι, εφοπλιστές και (όπως αποκαλύφθηκε στον Τύπο) η διάσημη τηλεπερσόνα κ. Ελένη Μενεγάκη και η σύζυγος του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου, κ. Χριστίνα Χριστοφάκη. Θα εισπράξουν το επίδομα τριτέκνων, θέλουν δεν θέλουν, το χρειάζονται δεν το χρειάζονται, χάρη στον αγώνα που έκαναν όλοι εκείνοι που σήμερα οδύρονται για το «χαράτσι στα ακίνητα». Είναι οι βουλευτές όλων των κομμάτων, η πλειονότητα των ελληνικών ΜΜΕ, ακόμη και η Δικαιοσύνη. Η ενίσχυση των πολύτεκνων οικογενειών γίνεται για εθνικούς λόγους. Ετσι, για τη «συντήρηση και προαγωγή του έθνους» όσοι παλιότερα είχαν τέσσερα ή επιπλέον παιδιά επιδοτούνταν από το κράτος, ασχέτως των εισοδημάτων τους. Μπορεί, δηλαδή, ένας εφοπλιστής να έχει πέντε παιδιά και να παίρνει το ίδιο ακριβώς επίδομα με έναν εργάτη που επίσης έχει πέντε παιδιά.

Το 1997, με νόμο τέθηκαν για πρώτη φορά εισοδηματικά κριτήρια. Προβλεπόταν ότι το επίδομα για τα 4 παιδιά θα δινόταν σε οικογένειες εισοδήματος μέχρι 8 εκατ. δρχ., προσαυξημένο και 500.000 δρχ. για κάθε επιπλέον παιδί. Φυσικά, έγινε το «έλα να δεις». Γράφτηκαν πύρινα άρθρα για «τον εξ ανατολών κίνδυνο», που είναι πιο γόνιμος από εμάς, και για τις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές» που στερούν από τις οικογένειες το «ελάχιστο αυτό βοήθημα». Γνωστοί τηλεπαρουσιαστές έκλαιγαν για το «επιδοματάκι της πολύτεκνης οικογενειούλας», αλλά τελικά ο νόμος αυτός κατέπεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. «Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, [η] διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος... αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της Χώρας... Η θέσπιση τέτοιων εξαιρέσεων με κριτήρια αναγόμενα στο εισόδημα των πολυτέκνων οικογενειών δεν είναι συνταγματικώς επιτρεπτή, εν όψει του ότι ο συνταγματικός νομοθέτης, θεσπίζοντας την υπέρ αυτών ειδική κρατική φροντίδα, δεν απέβλεψε στην ενίσχυση αυτών ως κατηγορίας οικονομικώς αδυνάτων ή αναξιοπαθούντων».

Για να φτάσουν όμως να πάρουν αυτό το επίδομα η κ. Μενεγάκη και η κ. Χριστοφάκη δεν αρκούσε μια απλή απόφαση του ΣτΕ. Επρεπε να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία, η οποία το 2004 είχε κάνει προεκλογική σημαία της την «επέκταση των ευεργετημάτων των πολυτέκνων και στους τρίτεκνους». Μ’ αυτές και άλλες υποσχέσεις ο κ. Κώστας Καραμανλής εξελέγη πανηγυρικά και έτσι σήμερα όποιος κάνει τρία παιδιά έχει εφ’ άπαξ παροχή 2.000 ευρώ (Ν. 3454/06) για κάθε παιδί, επίδομα 3ου παιδιού 174,28 ευρώ, πολυτεκνικό επίδομα 43,55 ευρώ (για κάθε παιδί κάτω των 23 ετών), πολυτεκνικό επίδομα τρίτεκνης οικογένειας Ν. 3631/08 43,55 ευρώ (για κάθε παιδί κάτω των 23 ετών) και ισόβιες συντάξεις 100,24 ευρώ.

Ολα αυτά αθροίζονται σε ένα δισ. δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά δεν γνωρίζουμε πόσοι από τους 490.000 δικαιούχους πραγματικά τα χρειάζονται ή όπως είχε δηλώσει τον Δεκέμβριο του 2011 η κ. Μενεγάκη, «πιστεύω ότι κάποιοι από εμάς που δεν χρειαζόμαστε το επίδομα αυτό που έχει βγει για όλους μας, δεν πειράζει να το κόψουν. Δεν μιλάω γι’ αυτούς που παίρνουν 1.500 ευρώ τον μήνα, αλλά μιλάω για εμένα και κάποιους άλλους που είναι πολύ μεγάλες γνωστές οικογένειες, που πραγματικά δεν τους χρειάζεται αυτό το επίδομα που ο νόμος τους το έχει δώσει».

Αυτό που κατάλαβε η κ. Ελένη Μενεγάκη αδυνατούν να το καταλάβουν όλοι αυτοί που έχουν βάλει γινάτι τα λεφτά του κράτους. Ετσι, κάθε φορά που υπήρχαν πληροφορίες ή κατετίθετο νόμος για εισοδηματικά κριτήρια στα πολυτεκνικά επιδόματα, οι πατέρες (ανεξαρτήτως παιδιών) του έθνους ξεχείλιζαν από κοινωνική ευαισθησία.

Ο κ. Οδ. Βουδούρης (ΠΑΣΟΚ) επεσήμαινε με ερώτηση στη Βουλή ότι «το πολυτεκνικό επίδομα αποτελεί κίνητρο για την απόκτηση περισσότερων παιδιών από νέα ζευγάρια, σε μια εποχή που η υπογεννητικότητα και η γήρανση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας αξιολογούνται ως αρνητικοί παράγοντες».

Οι βουλευτές της Ν.Δ. κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, Νικόλαος Νικολόπουλος και Ιωάννης Βρούτσης, αφού κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι «θέτει εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για τη χορήγηση πολυτεκνικών επιδομάτων», υπογράμμισαν ότι «οι δαπάνες για τη στήριξη της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας δεν αποτελούν λογιστική σπατάλη που πρέπει να περικοπεί, αλλά επένδυση υψηλής προστιθέμενης αξίας».

Το ΚΚΕ χρησιμοποίησε τη γνωστή του ορολογία: Τα εισοδηματικά κριτήρια «σαν μοναδικό μέλημα έχουν την εξασφάλιση ενός συγκεκριμένου ποσού με βάση τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της τρόικας, δηλαδή αυτό των 160 εκατ. ευρώ, κάτι που πλήττει βάναυσα την τρίτεκνη και πολύτεκνη οικογένεια από τα φτωχά λαϊκά στρώματα του εργαζόμενου, του αυτοαπασχολούμενου EΒΕ, του μικροαγρότη.»

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Ευαγγελία Αμανατίδου - Πασχαλίδου και Μιχάλης Κριτσωτάκης ήταν πιο ποιητικοί. Ο τίτλος της ερώτησής τους προς τον υπουργό Οικονομικών είχε τον τίτλο: «Ελεος, στον βωμό της περαιτέρω περιστολής δαπανών βάσει του Μνημονίου μπαίνουν και τα επιδόματα στήριξης των τριτέκνων και πολυτέκνων;».

Ο κ. Βασίλειος Οικονόμου (πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν Αρμα Πολιτών) ερωτούσε: «Προτίθεστε να αναιρέσετε αυτήν την εξέλιξη που καταργεί τα δικαιώματα των πολυτέκνων, που αποτελούσε βασική πολιτική επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του μέχρι το 2009;»

Πιο αποτελεσματικός όλων, όμως, ήταν ο κ. Αστέριος Ροντούλης, ο οποίος έκανε πολιτική καριέρα ως πλασιέ «δικαιωμάτων των τριτέκνων». Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, τον Δεκέμβριο του 2010, προειδοποίησε τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος υπερασπιζόταν τα εισοδηματικά κριτήρια, ότι «θα σας κοστίσει ακριβά, κ. υπουργέ, προσωπικά. Παίζετε κορώνα-γράμματα το πολιτικό σας μέλλον... Να ξέρετε ότι αφορά 500.000 οικογένειες».

Κατόπιν αυτών, ο τότε υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων ευαισθητοποιήθηκε: «Δεν θα υπάρξουν εισοδηματικά κριτήρια για την καταβολή του πολυτεκνικού επιδόματος. Θα αναζητηθούν άλλοι τρόποι...».

Βρέθηκαν. Είναι σε ένα φάκελο κάτω από την πόρτα μας, που ψευδώς αναγράφει «Λογαριασμός της ΔΕΗ».

Αποτέλεσμα της κοινωνικής πολιτικής χωρίς εισοδηματικά κριτήρια: η Ε.Ε. των «15» ξόδευε το 2004 το 27,2% του ΑΕΠ και μείωνε τη φτώχεια κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες (από 23% στο 15%). Η Ελλάδα ξόδευε το 26,3% του ΑΕΠ για κοινωνικές δαπάνες και επιτύγχανε μείωση της φτώχειας κατά δύο μονάδες (από 22% στο 20%). Πηγή: Θ. Μητράκος και Θ. Γεωργιάδης: «Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του ελληνικού συστήματος κοινωνικής αλληλεγγύης: πρόσφατες εξελίξεις», ΙΣΤΑΜΕ 2006

Η αναποτελεσματική «ευαισθησία»

Είχαμε γράψει και παλιότερα πως ένα από τα βασικά προβλήματα της χώρας είναι «ότι όλοι θέλουν να σώσουν τον κόσμο και κανένας να κάνει τη δουλειά του». Ετσι, όλοι οι υπουργοί, οποιονδήποτε τομέα ευθύνης κι αν έχουν, πρώτα θέλουν να τους θυμόμαστε ως υπουργούς Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και μετά ως υπουργούς του χαρτοφυλακίου που έχουν. Δεν σχεδιάζουν αποτελεσματικές πολιτικές, φροντίζουν πρώτα να μοιάζουν κοινωνικά δίκαιες. Ετσι καταλήγουμε πάντα σε τραγελαφικά αποτελέσματα· παλαιότερα, οι μεταγραφές δεν γίνονταν με ακαδημαϊκά κριτήρια, αλλά με κοινωνικά. Τώρα ακόμη το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ πρώτα φρόντισε να έχει το κοινωνικό πρόσωπο και μετά να εισέρχονται εκείνοι που στοιχειωδώς μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Ετσι τρύπωσαν στα πανεπιστήμια παιδιά πολυτέκνων, παραδίδοντας κόλλες στις εξετάσεις.

Τώρα μέρος αυτής της πανταχόθεν ασκούμενης κοινωνικής πολιτικής αποφάσισαν να κάνουν και οι υπάλληλοι της ΔΕΗ. Δηλώνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν (με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει τηλεοπτική κάμερα) ότι δεν πρόκειται να κόψουν το ρεύμα σε ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν.

Ευγενική η προσφορά και μπράβο τους, αρκεί να συνοδευόταν από κάποιο κόστος για τους ίδιους. Αν έλεγαν, δηλαδή, ότι «εμείς δεν πρόκειται να κόψουμε το ρεύμα και για να δείξουμε ότι δεν κάνουμε ακόμη μία τζάμπα επανάσταση, δεχόμαστε να μην πάρουμε τα 700 εκατομμύρια που δίνουν όλοι οι φορολογούμενοι για το ασφαλιστικό μας ταμείο». Τότε, όλοι θα τους χειροκροτούσαν διπλά. Και για την κοινωνική τους ευαισθησία και για τη θυσία που κάνουν ώστε να μη μείνουν χωρίς ρεύμα οι ευπαθείς ομάδες. Βέβαια, ακόμη και σ’ αυτήν την περίπτωση θα υπήρχε ένα διαδικαστικό πρόβλημα. Πώς θα πιστοποιούν ότι κάποιος πραγματικά δεν έχει τα λεφτά να πληρώσει; Θα κοιτούν τη φορολογική του δήλωση ή θα τον κόβουν με το μάτι; Θα στήνουν λαϊκά φορολογικά δικαστήρια; Το πρόβλημα είναι ότι για να ασκήσεις αποτελεσματική κοινωνική πολιτική, θα πρέπει να έχεις στοιχεία. Εδώ, κοτζάμ κράτος με τις υπηρεσίες του δεν τα καταφέρνει, με αποτέλεσμα να οργιάζει η φοροδιαφυγή, να παίρνουν συντάξεις ακόμη και οι πεθαμένοι και να παίρνει επίδομα πολυτέκνων η κ. Μενεγάκη. Πώς θα καταφέρει να ασκήσει δίκαιη φορολογική πολιτική η ΓΕΝΟΠ; Με τα συνεργεία ηλεκτροτεχνιτών που έχει;

Ισως, πάλι, η δίκαιη φορολόγηση να μην τους ενδιαφέρει. Οπως πολλοί υπουργοί θέλουν πρώτα με τα λεφτά των άλλων να είναι αρεστοί και μετά αποτελεσματικοί, μπορεί και οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ να ελπίζουν ότι θα γίνουν εξόδοις άλλων αρεστοί. Ποιος ξέρει; Μπορεί να καταλήξουν και πολιτικοί.

Διαβάστε

Θ. Μητράκος και Θ. Γεωργιάδης, «Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του ελληνικού συστήματος κοινωνικής αλληλεγγύης: πρόσφατες εξελίξεις», ΙΣΤΑΜΕ 2006.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 25.9.2011

Europe’s high-risk gamble

SEP 27, 2011 10:33 EDT

 

By Martin Feldstein

The opinions expressed are his own.

The Greek government needs to escape from an otherwise impossible situation. It has an unmanageable level of government debt (150% of GDP, rising this year by ten percentage points), a collapsing economy (with GDP down by more than 7% this year, pushing the unemployment rate up to 16%), a chronic balance-of-payments deficit (now at 8% of GDP), and insolvent banks that are rapidly losing deposits.

Το ερώτημα των εκλογών

Πάσχος Μανδραβέελης

Κυριακή, 25 Σεπτέμβριος 2011 11:31

Η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει με ελλείμματα κι αυτό δεν είναι θέμα πολιτικής διαπραγμάτευσης ή απολιτικής απόφασης. Θα τα μηδενίσει θέλει, δεν θέλει, ακόμη κι αν 99,9% του λαού ψηφίσει υπέρ της διατήρησής των.

There's Really No Way Out on Euro: Fix It Or Nix It

The Wall Street Journal 

By DAVID COTTLE

The euro, as we know, is a curious edifice, built without exits.

Perhaps it was noble commitment to the unifying ideal, perhaps hubris of an order to rival Ozymandias, but, either way, its founders decreed the currency to be forever. Retreat was not an option.

Ozymandias

 I met a traveler from an antique land

Who said: "Two vast and trunkless legs of stone

Stand in the desert. Near them on the sand,

Half sunk, a shattered visage lies, whose frown

And wrinkled lip and sneer of cold command

Tell that its sculptor well those passions read

Which yet survive, stamped on these lifeless things,

The hand that mocked them and the heart that fed.

And on the pedestal these words appear:

`My name is Ozymandias, King of Kings:

Look on my works, ye mighty, and despair!'

Nothing beside remains. Round the decay

Of that colossal wreck, boundless and bare,

The lone and level sands stretch far away".

By Percy Bysshe Shelley (1818)

Leaders Press Europe on Debt

The Wall Street Journal

By JAMILA TRINDLE and IAN TALLEY

WASHINGTON—The world economy is in the "second slowdown of this recovery," and more needs to be done about the European debt crisis before it becomes more severe, U.S. Treasury Secretary Timothy Geithner said Saturday.

Greece on Edge of Insolvency 24 Centuries After City Default

Bloomberg

By Simon Kennedy and Maria Petrakis - Sep 23, 2011 6:20 PM GMT+0300

History’s first sovereign default came in the 4th century BC, committed by 10 Greek municipalities. There was one creditor: the temple of Delos, Apollo’s mythical birthplace.

Twenty-four centuries later, Greece is at the edge of the biggest sovereign default and policy makers are worried about global shock waves of an insolvency by a government with 353 billion euros ($483 billion) of debt -- five times the size of Argentina’s $95 billion default in 2001.

Europe hastens to build up debt crisis defenses

(Reuters) - European policymakers are quickening their preparations to cope with an escalation of the region's debt crisis as talk of a possible Greek default gained pace on Friday.

Finance chiefs from around the world have turned up the heat on Europe to do more to prevent Greece's debt woes from infecting other euro zone countries and the world economy.

Europe, under fire, seeks to get ahead of crisis

Reuters

4:40pm EDT

By Marc Jones and David Lawder

WASHINGTON (Reuters) - European policymakers showed signs they were preparing new steps to cope with the region's debt crisis even as talk of a possible Greek default gained pace on Friday.

World stock markets, which had plunged to a 14-month low on fears the euro zone crisis was not under control, steadied after European Central Bank officials said they would use their firepower to help the banking system through the crisis.

Εκτός χρόνου ο κ. Σαμαράς

Του Πάσχου Μανδραβέλη

 Τετάρτη, 21 Σεπτέμβριος 2011 08:28

Το πρόβλημα του με τον κ. Σαμαρά δεν  είναι ότι πιθανώς θα προσπαθήσει και δεν θα τα καταφέρει να σώσει τη χώρα. Υπόσχεται από τώρα ότι θα την οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον αυτοχειριασμό.

________________________________________

Δεν ξέρουμε πόσο εκτός τόπου είναι όσα είπε ο κ. Αντώνης Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη. Οι υποσχέσεις περί μαγικής ανάπτυξης δίχως κόπους και θυσίες, το χάιδεμα της ακροδεξιάς για το μεταναστευτικό, οι συναισθηματικές κορώνες περί εορτής της «οικονομικής ελευθερίας» το 2021 κ. λπ. μπορεί να αποδειχθούν στις εκλογές εντός τόπου. Οπως τραγουδούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος, «στα ρεζιλίκια μας τοκίζοντας ποτέ κανείς δεν χάνει...».

Facebook: Sharing it all | The Economist

Facebook: Sharing it all | The Economist:

'via Blog this'

Δάσκαλε που πάλευες

του Πάσχου Μανδραβέλη

Ο μόνος οργανισμός που εφαρμόζει πλήρως το Μνημόνιο είναι το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις του.

Είναι εκπληκτικό -και ίσως ειρωνικό-, αλλά ο μόνος οργανισμός που εφαρμόζει πλήρως το Μνημόνιο είναι το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις του. Εφαρμόζει ακόμη και εκείνα που δεν προβλέπονται από το Μνημόνιο, αλλά το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι γίνονται ελέω Μνημονίου. Δεν το λέμε εμείς, το περιέγραψε η ίδια η γενική γραμματέας του κόμματος στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη. Απλώς υπογράμμισε ότι το κάνει για αγαθούς, ήτοι σοσιαλιστικούς, σκοπούς.

«Είμαι συνδικαλιστής, παρκάρω όπου γουστάρω»

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Μια ιστορία για κλάματα έξω από τα γραφεία της ΔΑΚΕ στη Ρηγίλλης.

________________________________________

Είναι παλαιόθεν γνωστό ότι σ’ αυτή τη χώρα «νόμος είναι το δίκιο του συνδικαλιστή». Αυτοί δεν ορίζουν μόνο αν θα πουληθεί η ΔΕΗ («Οχι δεν πουλάμε» είναι το σύνθημά τους), δεν έχουν μόνο λόγο στη δημοσιονομική πολιτική («Οχι δεν βγάζουμε λογαριασμούς» είναι το καινούργιο τροπάρι του κ. Φωτόπουλου). Τους έχει παρασχεθεί το δικαίωμα να κλείνουν τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων όποτε κάνουν κέφι, και πολλές θέσεις πάρκινγκ στα γραφεία των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.

German Minister Says Greek Deal May Need Changes

The Wall Street Journal

By GEOFFREY T. SMITH

WASHINGTON—Greece's creditors may need to revise the terms of the July 21 agreement on an additional aid package for the country, German Finance Minister Wolfgang Schäuble said Friday.

"It would surprise me if the conditions for a disbursement of the next tranche of aid in September had changed, but not if the conditions for an additional program had changed," Mr. Schäuble said at a press briefing on the sidelines of a series of international meetings.

The Social Contract

By PAUL KRUGMAN

The New York Times

This week President Obama said the obvious: that wealthy Americans, many of whom pay remarkably little in taxes, should bear part of the cost of reducing the long-run budget deficit. And Republicans like Representative Paul Ryan responded with shrieks of “class warfare.” It was, of course, nothing of the sort. On the contrary, it’s people like Mr. Ryan, who want to exempt the very rich from bearing any of the burden of making our finances sustainable, who are waging class war.