Στην Ελλάδα αγαπάμε τόσο πολύ τη κοινωνική πολιτική που την ασκούμε αδιακρίτως πλούτου ή αναγκών.

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα ήταν πάντα ανέκδοτο. Λαϊκιστικό ανέκδοτο. Σ’ αυτή τη χώρα κλαίμε για δύο πράγματα. Για τα επιδόματα ή το Δημόσιο που κόβονται ή για τους φόρους που μπαίνουν για να πληρωθούν τα επιδόματα ή το Δημόσιο που δεν κόβονται.

Ετσι, τα 2,5 από τα 4 δισ. που ελπίζει ότι θα εισπράξει η κυβέρνηση από το έκτακτο τέλος ακίνητης περιουσίας θα τα δώσει πίσω ως κοινωνικά επιδόματα χωρίς κανένα εισοδηματικό κριτήριο. Ενα δισ. των «χύμα επιδομάτων» θα τα πάρουν τρίτεκνοι και πολύτεκνοι. Και από αυτό παίρνουν επίδομα τριτεκνίας και άνω μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανοι, εφοπλιστές και (όπως αποκαλύφθηκε στον Τύπο) η διάσημη τηλεπερσόνα κ. Ελένη Μενεγάκη και η σύζυγος του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου, κ. Χριστίνα Χριστοφάκη. Θα εισπράξουν το επίδομα τριτέκνων, θέλουν δεν θέλουν, το χρειάζονται δεν το χρειάζονται, χάρη στον αγώνα που έκαναν όλοι εκείνοι που σήμερα οδύρονται για το «χαράτσι στα ακίνητα». Είναι οι βουλευτές όλων των κομμάτων, η πλειονότητα των ελληνικών ΜΜΕ, ακόμη και η Δικαιοσύνη. Η ενίσχυση των πολύτεκνων οικογενειών γίνεται για εθνικούς λόγους. Ετσι, για τη «συντήρηση και προαγωγή του έθνους» όσοι παλιότερα είχαν τέσσερα ή επιπλέον παιδιά επιδοτούνταν από το κράτος, ασχέτως των εισοδημάτων τους. Μπορεί, δηλαδή, ένας εφοπλιστής να έχει πέντε παιδιά και να παίρνει το ίδιο ακριβώς επίδομα με έναν εργάτη που επίσης έχει πέντε παιδιά.

Το 1997, με νόμο τέθηκαν για πρώτη φορά εισοδηματικά κριτήρια. Προβλεπόταν ότι το επίδομα για τα 4 παιδιά θα δινόταν σε οικογένειες εισοδήματος μέχρι 8 εκατ. δρχ., προσαυξημένο και 500.000 δρχ. για κάθε επιπλέον παιδί. Φυσικά, έγινε το «έλα να δεις». Γράφτηκαν πύρινα άρθρα για «τον εξ ανατολών κίνδυνο», που είναι πιο γόνιμος από εμάς, και για τις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές» που στερούν από τις οικογένειες το «ελάχιστο αυτό βοήθημα». Γνωστοί τηλεπαρουσιαστές έκλαιγαν για το «επιδοματάκι της πολύτεκνης οικογενειούλας», αλλά τελικά ο νόμος αυτός κατέπεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. «Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, [η] διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος... αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της Χώρας... Η θέσπιση τέτοιων εξαιρέσεων με κριτήρια αναγόμενα στο εισόδημα των πολυτέκνων οικογενειών δεν είναι συνταγματικώς επιτρεπτή, εν όψει του ότι ο συνταγματικός νομοθέτης, θεσπίζοντας την υπέρ αυτών ειδική κρατική φροντίδα, δεν απέβλεψε στην ενίσχυση αυτών ως κατηγορίας οικονομικώς αδυνάτων ή αναξιοπαθούντων».

Για να φτάσουν όμως να πάρουν αυτό το επίδομα η κ. Μενεγάκη και η κ. Χριστοφάκη δεν αρκούσε μια απλή απόφαση του ΣτΕ. Επρεπε να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία, η οποία το 2004 είχε κάνει προεκλογική σημαία της την «επέκταση των ευεργετημάτων των πολυτέκνων και στους τρίτεκνους». Μ’ αυτές και άλλες υποσχέσεις ο κ. Κώστας Καραμανλής εξελέγη πανηγυρικά και έτσι σήμερα όποιος κάνει τρία παιδιά έχει εφ’ άπαξ παροχή 2.000 ευρώ (Ν. 3454/06) για κάθε παιδί, επίδομα 3ου παιδιού 174,28 ευρώ, πολυτεκνικό επίδομα 43,55 ευρώ (για κάθε παιδί κάτω των 23 ετών), πολυτεκνικό επίδομα τρίτεκνης οικογένειας Ν. 3631/08 43,55 ευρώ (για κάθε παιδί κάτω των 23 ετών) και ισόβιες συντάξεις 100,24 ευρώ.

Ολα αυτά αθροίζονται σε ένα δισ. δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά δεν γνωρίζουμε πόσοι από τους 490.000 δικαιούχους πραγματικά τα χρειάζονται ή όπως είχε δηλώσει τον Δεκέμβριο του 2011 η κ. Μενεγάκη, «πιστεύω ότι κάποιοι από εμάς που δεν χρειαζόμαστε το επίδομα αυτό που έχει βγει για όλους μας, δεν πειράζει να το κόψουν. Δεν μιλάω γι’ αυτούς που παίρνουν 1.500 ευρώ τον μήνα, αλλά μιλάω για εμένα και κάποιους άλλους που είναι πολύ μεγάλες γνωστές οικογένειες, που πραγματικά δεν τους χρειάζεται αυτό το επίδομα που ο νόμος τους το έχει δώσει».

Αυτό που κατάλαβε η κ. Ελένη Μενεγάκη αδυνατούν να το καταλάβουν όλοι αυτοί που έχουν βάλει γινάτι τα λεφτά του κράτους. Ετσι, κάθε φορά που υπήρχαν πληροφορίες ή κατετίθετο νόμος για εισοδηματικά κριτήρια στα πολυτεκνικά επιδόματα, οι πατέρες (ανεξαρτήτως παιδιών) του έθνους ξεχείλιζαν από κοινωνική ευαισθησία.

Ο κ. Οδ. Βουδούρης (ΠΑΣΟΚ) επεσήμαινε με ερώτηση στη Βουλή ότι «το πολυτεκνικό επίδομα αποτελεί κίνητρο για την απόκτηση περισσότερων παιδιών από νέα ζευγάρια, σε μια εποχή που η υπογεννητικότητα και η γήρανση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας αξιολογούνται ως αρνητικοί παράγοντες».

Οι βουλευτές της Ν.Δ. κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, Νικόλαος Νικολόπουλος και Ιωάννης Βρούτσης, αφού κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι «θέτει εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για τη χορήγηση πολυτεκνικών επιδομάτων», υπογράμμισαν ότι «οι δαπάνες για τη στήριξη της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας δεν αποτελούν λογιστική σπατάλη που πρέπει να περικοπεί, αλλά επένδυση υψηλής προστιθέμενης αξίας».

Το ΚΚΕ χρησιμοποίησε τη γνωστή του ορολογία: Τα εισοδηματικά κριτήρια «σαν μοναδικό μέλημα έχουν την εξασφάλιση ενός συγκεκριμένου ποσού με βάση τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της τρόικας, δηλαδή αυτό των 160 εκατ. ευρώ, κάτι που πλήττει βάναυσα την τρίτεκνη και πολύτεκνη οικογένεια από τα φτωχά λαϊκά στρώματα του εργαζόμενου, του αυτοαπασχολούμενου EΒΕ, του μικροαγρότη.»

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Ευαγγελία Αμανατίδου - Πασχαλίδου και Μιχάλης Κριτσωτάκης ήταν πιο ποιητικοί. Ο τίτλος της ερώτησής τους προς τον υπουργό Οικονομικών είχε τον τίτλο: «Ελεος, στον βωμό της περαιτέρω περιστολής δαπανών βάσει του Μνημονίου μπαίνουν και τα επιδόματα στήριξης των τριτέκνων και πολυτέκνων;».

Ο κ. Βασίλειος Οικονόμου (πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν Αρμα Πολιτών) ερωτούσε: «Προτίθεστε να αναιρέσετε αυτήν την εξέλιξη που καταργεί τα δικαιώματα των πολυτέκνων, που αποτελούσε βασική πολιτική επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του μέχρι το 2009;»

Πιο αποτελεσματικός όλων, όμως, ήταν ο κ. Αστέριος Ροντούλης, ο οποίος έκανε πολιτική καριέρα ως πλασιέ «δικαιωμάτων των τριτέκνων». Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, τον Δεκέμβριο του 2010, προειδοποίησε τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος υπερασπιζόταν τα εισοδηματικά κριτήρια, ότι «θα σας κοστίσει ακριβά, κ. υπουργέ, προσωπικά. Παίζετε κορώνα-γράμματα το πολιτικό σας μέλλον... Να ξέρετε ότι αφορά 500.000 οικογένειες».

Κατόπιν αυτών, ο τότε υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων ευαισθητοποιήθηκε: «Δεν θα υπάρξουν εισοδηματικά κριτήρια για την καταβολή του πολυτεκνικού επιδόματος. Θα αναζητηθούν άλλοι τρόποι...».

Βρέθηκαν. Είναι σε ένα φάκελο κάτω από την πόρτα μας, που ψευδώς αναγράφει «Λογαριασμός της ΔΕΗ».

Αποτέλεσμα της κοινωνικής πολιτικής χωρίς εισοδηματικά κριτήρια: η Ε.Ε. των «15» ξόδευε το 2004 το 27,2% του ΑΕΠ και μείωνε τη φτώχεια κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες (από 23% στο 15%). Η Ελλάδα ξόδευε το 26,3% του ΑΕΠ για κοινωνικές δαπάνες και επιτύγχανε μείωση της φτώχειας κατά δύο μονάδες (από 22% στο 20%). Πηγή: Θ. Μητράκος και Θ. Γεωργιάδης: «Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του ελληνικού συστήματος κοινωνικής αλληλεγγύης: πρόσφατες εξελίξεις», ΙΣΤΑΜΕ 2006

Η αναποτελεσματική «ευαισθησία»

Είχαμε γράψει και παλιότερα πως ένα από τα βασικά προβλήματα της χώρας είναι «ότι όλοι θέλουν να σώσουν τον κόσμο και κανένας να κάνει τη δουλειά του». Ετσι, όλοι οι υπουργοί, οποιονδήποτε τομέα ευθύνης κι αν έχουν, πρώτα θέλουν να τους θυμόμαστε ως υπουργούς Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και μετά ως υπουργούς του χαρτοφυλακίου που έχουν. Δεν σχεδιάζουν αποτελεσματικές πολιτικές, φροντίζουν πρώτα να μοιάζουν κοινωνικά δίκαιες. Ετσι καταλήγουμε πάντα σε τραγελαφικά αποτελέσματα· παλαιότερα, οι μεταγραφές δεν γίνονταν με ακαδημαϊκά κριτήρια, αλλά με κοινωνικά. Τώρα ακόμη το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ πρώτα φρόντισε να έχει το κοινωνικό πρόσωπο και μετά να εισέρχονται εκείνοι που στοιχειωδώς μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Ετσι τρύπωσαν στα πανεπιστήμια παιδιά πολυτέκνων, παραδίδοντας κόλλες στις εξετάσεις.

Τώρα μέρος αυτής της πανταχόθεν ασκούμενης κοινωνικής πολιτικής αποφάσισαν να κάνουν και οι υπάλληλοι της ΔΕΗ. Δηλώνουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν (με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει τηλεοπτική κάμερα) ότι δεν πρόκειται να κόψουν το ρεύμα σε ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν.

Ευγενική η προσφορά και μπράβο τους, αρκεί να συνοδευόταν από κάποιο κόστος για τους ίδιους. Αν έλεγαν, δηλαδή, ότι «εμείς δεν πρόκειται να κόψουμε το ρεύμα και για να δείξουμε ότι δεν κάνουμε ακόμη μία τζάμπα επανάσταση, δεχόμαστε να μην πάρουμε τα 700 εκατομμύρια που δίνουν όλοι οι φορολογούμενοι για το ασφαλιστικό μας ταμείο». Τότε, όλοι θα τους χειροκροτούσαν διπλά. Και για την κοινωνική τους ευαισθησία και για τη θυσία που κάνουν ώστε να μη μείνουν χωρίς ρεύμα οι ευπαθείς ομάδες. Βέβαια, ακόμη και σ’ αυτήν την περίπτωση θα υπήρχε ένα διαδικαστικό πρόβλημα. Πώς θα πιστοποιούν ότι κάποιος πραγματικά δεν έχει τα λεφτά να πληρώσει; Θα κοιτούν τη φορολογική του δήλωση ή θα τον κόβουν με το μάτι; Θα στήνουν λαϊκά φορολογικά δικαστήρια; Το πρόβλημα είναι ότι για να ασκήσεις αποτελεσματική κοινωνική πολιτική, θα πρέπει να έχεις στοιχεία. Εδώ, κοτζάμ κράτος με τις υπηρεσίες του δεν τα καταφέρνει, με αποτέλεσμα να οργιάζει η φοροδιαφυγή, να παίρνουν συντάξεις ακόμη και οι πεθαμένοι και να παίρνει επίδομα πολυτέκνων η κ. Μενεγάκη. Πώς θα καταφέρει να ασκήσει δίκαιη φορολογική πολιτική η ΓΕΝΟΠ; Με τα συνεργεία ηλεκτροτεχνιτών που έχει;

Ισως, πάλι, η δίκαιη φορολόγηση να μην τους ενδιαφέρει. Οπως πολλοί υπουργοί θέλουν πρώτα με τα λεφτά των άλλων να είναι αρεστοί και μετά αποτελεσματικοί, μπορεί και οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ να ελπίζουν ότι θα γίνουν εξόδοις άλλων αρεστοί. Ποιος ξέρει; Μπορεί να καταλήξουν και πολιτικοί.

Διαβάστε

Θ. Μητράκος και Θ. Γεωργιάδης, «Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του ελληνικού συστήματος κοινωνικής αλληλεγγύης: πρόσφατες εξελίξεις», ΙΣΤΑΜΕ 2006.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 25.9.2011

«Είμαι συνδικαλιστής, παρκάρω όπου γουστάρω»

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Μια ιστορία για κλάματα έξω από τα γραφεία της ΔΑΚΕ στη Ρηγίλλης.

________________________________________

Είναι παλαιόθεν γνωστό ότι σ’ αυτή τη χώρα «νόμος είναι το δίκιο του συνδικαλιστή». Αυτοί δεν ορίζουν μόνο αν θα πουληθεί η ΔΕΗ («Οχι δεν πουλάμε» είναι το σύνθημά τους), δεν έχουν μόνο λόγο στη δημοσιονομική πολιτική («Οχι δεν βγάζουμε λογαριασμούς» είναι το καινούργιο τροπάρι του κ. Φωτόπουλου). Τους έχει παρασχεθεί το δικαίωμα να κλείνουν τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων όποτε κάνουν κέφι, και πολλές θέσεις πάρκινγκ στα γραφεία των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.

The abuses of austerity

A new plan to cut Greece’s debt looks doomed to fail

SOME years back a Greek finance minister, fed up with his country’s waste and extravagance, claimed that he could save money by shutting down the national railway and driving its passengers around in taxis. He was accused of hyperbole but seems, rather, to have been guilty of understatement. In 2009 the Greek railway collected just €174m ($250m) in fares and other revenues. Meanwhile, it spent €246m on wages and lost a total of €937m.

Twist in Strauss-Kahn Case

Questions Are Raised About Accuser's Veracity; Hearing Is Set on Terms of Bail

By MICHAEL ROTHFELD And CHAD BRAY

The sexual-assault case against former International Monetary Fund leader Dominique Strauss-Kahn appeared to be weakening Thursday as prosecutors and his defense team prepared to raise questions about the credibility of the maid who accused him, people close to the case said.

Problems with the prosecution's main witness are expected to be made public at a last-minute court hearing scheduled for Friday morning before State Supreme Court Justice Michael Obus. Defense lawyers are likely to ask the judge to end house arrest and electronic monitoring, two restrictive conditions of Mr. Strauss-Kahn's bail.

Ανατροπή στην υπόθεση Στρος Καν;

DW 1-7-2011

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στην υπόθεση του πρώην ισχυρού άνδρα του ΔΝΤ. Δημοσίευμα των New York Times υποστηρίζει ότι το κατηγορητήριο εναντίον του βρίσκεται υπό κατάρρευση.

Σύμφωνα με την εφημερίδα οι ανακριτές έχουν σοβαρές αμφιβολίες για την αξιοπιστία του υποτιθέμενου θύματος καθώς τα όσα υποστηρίζει η καμαριέρα παρουσιάζουν ανακολουθίες. Η γυναίκα δεν φαίνεται να πείθει για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε ο υποτιθέμενος βιασμός ενώ έχει επανειλημμένως πέσει σε αντιφάσεις.

Το πάρε-δώσε του Μεσοπρόθεσμου

Πάσχος Μανδραβέλης

 Τρίτη, 28 Ιούνιος 2011 10:34

Προς τι ο κλαυθμός και ο οδυρμός των ΜΜΕ για «τσουνάμι φόρων», τη «φοροκαταιγίδα», «χαράτσια»;

Προς τι ο κλαυθμός και ο οδυρμός των ΜΜΕ για «τσουνάμι φόρων», τη «φοροκαταιγίδα», «χαράτσια»;

________________________________________

Σύμφωνοι! Να χειροκροτήσουμε όλοι τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και να συμπαρασταθούμε στον μεγάλο αγώνα που κάνει για να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο και για να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΔΕΗ. Να συμφωνήσουμε επίσης ότι ορθώς πήρε το ασφαλιστικό της ταμείο 710 εκατομμύρια ευρώ (μόνο πέρυσι) και να συμφωνήσουμε ότι φέτος πρέπει να πάρει άλλα τόσα. Πριν, όμως, τα πάρουν, πρέπει ταυτόχρονα να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να τα δώσουμε. Διότι, παρά τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Μίκης Θεοδωράκης, ούτε Ρώσοι ούτε Κινέζοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το ασφαλιστικό της ΔΕΗ. Εμείς πρέπει να το κάνουμε, οπότε ας βάλουμε αυτό το κονδύλι στο Μεσοπρόθεσμο.

Να συμφωνήσουμε επίσης ότι μας αρέσει ο σιδηρόδρομος. Επειδή, δε, ανέκαθεν υπήρξαμε οικολόγοι και κιμπάρηδες, αποφασίσαμε το 2010 να δώσουμε στον ΟΣΕ 917 εκατ. ευρώ. Κι αυτά πρέπει να μπουν στον λογαριασμό του Μεσοπρόθεσμου, διότι εμείς χαιρόμασταν να βλέπουμε τα τρένα (έστω άδεια) να περνούν και όχι οι Ταϊλανδοί. Οπότε ας βάλουμε κι αυτό το κονδύλι στο Μεσοπρόθεσμο, συν τα 156 εκατομμύρια του 2011 (αν εφαρμοστεί καταλεπτώς το Μνημόνιο).

Μέτωπο λογικής κατά της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ

Πάσχος Μανδραβέλης

Παρασκευή, 24 Ιούνιος 2011 17:03

Αν το ηλεκτρικό ρεύμα είναι τόσο κοινωνικό και τόσο σημαντικό αγαθό που δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, τότε δεν θα πρέπει να κόβεται ποτέ και για κανένα λόγο.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της ΓΕΝΟΠ κατά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ -ή έστω κατά οποιασδήποτε περαιτέρω μετοχοποίησής της- είναι η φύση του ρεύματος. Ανάμεσα στα παχιά λόγια και στα βαριά συνθήματα, π. χ. «Ρεύμα φθηνό - ΔΕΗ για τον λαό», ορθώνεται το επιχείρημα ότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό που απειλείται από την ιδιωτικοποίηση των μονάδων παραγωγής του. Αν και μ’ αυτό το σκεπτικό θα έπρεπε να κρατικοποιηθούν ακόμη και οι ηλιακοί συλλέκτες στις στέγες των σπιτιών που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, εκ του επιχειρήματος προκύπτει μια λογική αντινομία. Αν το ηλεκτρικό ρεύμα είναι τόσο κοινωνικό και τόσο σημαντικό αγαθό που δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, τότε δεν θα πρέπει να κόβεται ποτέ και για κανένα λόγο. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ πρέπει να είναι υπό διαρκή επιστράτευση, διότι αλλιώς μπαίνουμε στ σφαίρα του παραλόγου· να κόβουν, δηλαδή, σήμερα οι εργαζόμενοι το τόσο ζωτικό ηλεκτρικό ρεύμα για να μην το παράγουν αύριο οι ιδιώτες. Ποιος, όμως, σ’ αυτήν τη χώρα είδε τη λογική και δεν την παρέκαμψε;

A second wave

The bail-out strategy that rescued Europe’s peripheral economies is proving insufficient. This threatens the whole project of European integration

EUROPE’S year-long attempt to grapple with the sovereign-debt crisis is becoming more nailbiting by the day. For weeks European leaders have been feuding over what to do about Greece, which clearly needs more help with its precarious public finances. But a second rescue, adding even more funding to the original bail-out in May 2010, cannot work unless the Greeks push through more painful reforms. These are now in doubt, sending tremors through financial markets and causing stockmarkets to fall around the world.

Οι πρωταγωνιστές στις μίζες των υποβρυχίων

Μίζες 81 εκατ.ευρώ σε δύο ομάδες προσώπων

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  09:27

TO BHMA

Άφιξη του υποβρυχίου Παπανικολής στο ναύσταθμο Σαλαμίνας [ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ/EUROKINISSI]

Γερμανοί ευγενείς και επιχειρηματίες, έλληνας εφοπλιστής, στελέχη μεγάλων εταιρειών, διεθνείς έμποροι όπλων, έμποροι και μεσάζοντες από κάθε κοινωνική τάξη, αμπελουργοί και άλλοι είναι τα πρόσωπα - πρωταγωνιστές του σκανδάλου μίζας των υποβρυχίων, που κατέληξε στην παραπομπή του πρώην υπουργού Ακη Τσοχατζόπουλου. Είναι χρήσιμη μια καταγραφή αυτών των προσώπων.

Σύμφωνα πάντως με έναν από τους γερμανούς πρωταγωνιστές, «για να κάνεις μια δουλειά στην Ελλάδα έπρεπε να κάνεις πάρτι με 100 άτομα...». Το πάρτι ήταν με το αζημίωτο για τους 100, αφού οι ωφέλιμες πληρωμές μοιράζονταν, σύμφωνα με το πόρισμα της Προανακριτικής της Βουλής, από δύο ομάδες προσώπων και οι μίζες έφθασαν τα 81 εκατ. ευρώ! Ας δούμε τα πρόσωπα - πρωταγωνιστές, όπως προκύπτουν από το πόρισμα:

Γερμανοί υπάλληλοι - στελέχη της κοινοπραξίας Ferrostaal - HDW

Γ Παπανδρέου «Αν έχει φύγει το ΔΝΤ και ο Παπανδρέου θα έχει φύγει και το χρέος;»,

Σημ. από lhydhak: Δεν έχω κανένα σχόλιο για την ομιλία. Άλλαξα τον τίτλο του ρεπορτάζ που ήταν "Γ. Παπανδρέου: «Ολέθριες θα είναι οι συνέπειες χωρίς τα διορθωτικά μέτρα»". Ο λόγος που το αναρτώ (δεν αναρτώ συνήθως τέτοιου είδους κείμενα), είναι γιατί δεν μπορώ να μην τον συγκρίνω με τον παππού του, ειδικά στο κομμάτι που λέει για τον λαό και τα δημοψηφίσματα (και εις την Λαοκρατία πιστεύωμεν...) .

Σταυρόπουλος Λάμπρος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 10/06/2011, 08:28 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 10/06/2011, 13:30

Μιλώντας στη Βουλή, ζήτησε συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας 

«Ο πόνος είναι συγκυριακός, αλλά αν δεν τον αντέξουμε οι συνέπειες θα είναι ολέθριες και οι θυσίες θα πάνε χαμένες», διεμήνυσε ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου μιλώντας στην Βουλή, λίγες ώρες μετά την κατάθεση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος, υπογραμμίζοντας ότι «αν αντέξουμε θα έχουμε λύσει και το χρέος και όσα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες και τότε θα μιλάμε για μια Ελλάδα πολύ διαφορετική και σίγουρα ποτέ πια σε επιτήρηση».

Γιώργος Κοντογιώργης, Κάλεσμα στην κοινωνία των πολιτών. Τι πρέπει να αλλάξει, πως πρέπει να δράσουμε

Γιώργος Κοντογιώργης,

Κάλεσμα στην κοινωνία των πολιτών.

Τι πρέπει να αλλάξει, πως πρέπει να δράσουμε

Α) Το πλαίσιο του διακυβεύματος

Μην τρέφουμε αυταπάτες. Οι διαδηλώσεις και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους και στις πλατείες είναι αδιέξοδες, διότι δεν αίρουν την αιτία του προβλήματος, που είναι η μονοπωλιακή συγκέντρωση του συνόλου της πολιτικής εξουσίας στα χέρια των νομέων  του κράτους. Όταν η κοινωνία των πολιτών, έχοντας εκτονωθεί ή εξαντληθεί, θα επιστρέφει στα σπίτια της, οι πολιτικοί θα συνεχίζουν να διαλέγονται και να συναποφασίζουν με τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς φορείς των μηχανισμών (τους χορηγούς ισχύος, χρήματος, επικοινωνίας κλπ), που τους κρατούν όμηρους στην πολιτική επιφάνεια.

Νέο ραντεβού «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα

Ελευθεροτυπία 26-5-11.

Μετά τις χθεσινές ογκώδεις πορείες οργής και αγανάκτησης κόντρα στην κυβέρνηση, τα νέα μέτρα που επιβάλλει και το Μνημόνιο. Χιλιάδες πολίτες ανανεώνουν για σήμερα το ραντεβού τους στην πλατεία Συντάγματος στις 6 το απόγευμα.

Ήδη περισσότεροι από 35.000 πολίτες έχουν δηλώσει μέσω μιας από τις σελίδες των "Αγανακτισμένων" στο Facebook ότι πρόκειται να παρευρεθούν στην πλατεία Συντάγματος, τονίζοντας ότι η χθεσινή κινητοποίηση ήταν μόνο η αρχή.

Με το σύνθημα "Είμαστε εδώ. Ξυπνήσαμε", περισσότεροι από 20.000 πολίτες, κάθε ηλικίας -χωρίς κομματικές ταμπέλες- συγκεντρώθηκαν χθες έξω από τη Βουλή, όπου και παρέμειναν μέχρι αργά τη νύχτα. Μερικοί μάλιστα διανυκτέρευσαν και στην πλατεία Συντάγματος, ακολουθώντας το παράδειγμα των Ισπανών "Indignados".

Αντίστοιχες κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν χθες σε πολλές μεγάλες ελληνικές πόλεις, μεταξύ των οποίων η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, ο Βόλος, η Λάρισα, τα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο.

«ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΙ»

 του Α. Ανδριανόπουλου.

Εχει διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε Ελληνας βελτίωση της καθημερινότητάς του τα τελευταία επτά χρόνια; Προφανώς όχι. Κι όμως στο διάστημα αυτό ιδρύθηκαν πάνω από 600 καινούργιοι δημόσιοι φορείς. Με την πρόθεση βέβαια να κάνουν την ζωή των πολιτών καλύτερη και την χώρα περισσότερο σύγχρονη. Τι από αυτά έγινε; Προφανώς, απολύτως τίποτε. Γιατί όμως κανένα ελληνικό πολιτικό κόμμα, μπροστά στην ανάγκη μείωσης των ελλειμμάτων, δεν επιλέγει το αυτονόητο. Την κατάργηση δηλ. όλων εκείνων των φορέων που δεν συμβάλλουν στην βελτίωση της ζωής του λαού αλλά, αντίθετα, κάνουν την ζωή τους ακόμη πιο δύσκολη αυξάνοντας την γραφειοκρατία και μεγαλώνοντας το κόστος της ζωής; Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως κρατικοί φορείς αδιέξοδοι, χρηματοβόροι και πρακτικά άχρηστοι αφαιρούν πόρους από την οικονομία που τους έχει απόλυτη ανάγκη ο ιδιωτικός τομέας. Διατηρούνται έτσι θέσεις εργασίας αντι-παραγωγικές και άχρηστες ενώ η ανεργία καλπάζει στον ιδιωτικό τομέα όπου οι απολύσεις έχουν ξεπεράσει τα 2000.000 άτομα.

ΕΛΠΕ: 18 μισθοί και 36 επιδόματα

Οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Πετρέλαια αμείβονται ακόμη και 48,5% υψηλότερα σε σχέση με τους Γερμανούς κι απασχολούνται και λιγότερες ώρες.  

ΕΛΠΕ: 18 μισθοί και 36 επιδόματα.

Οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Πετρέλαια αμείβονται ακόμη και 48,5% υψηλότερα σε σχέση με τους Γερμανούς κι απασχολούνται και λιγότερες ώρες.   «E» 5/5

What’s Broken in Greece? Ask an Entrepreneur

NY Times

January 29, 2011

By LANDON THOMAS Jr.

¶ KOMOTINI, Greece

¶ DEMETRI POLITOPOULOS says he has suffered countless indignities in his 12-year battle to build a microbrewery and wrest a sliver of the Greek beer market from the Dutch colossus, Heineken.

¶ His tires have been slashed and his products vandalized by unknown parties, he says, and his brewery has received threatening phone calls. And he says he has had to endure regular taunts — you left Manhattan to start up a beer factory in northern Greece? — not to mention the pain of losing 5.3 million euros.

Κίνημα άρνησης πληρωμής εισητηρίων διοδίων

Κ. Χατζηθωμάς.

Νομίζω ότι η Κυβέρνηση είναι στην εξαιρετικά δύσκολη θέση να επιδιώκει μέτρα για την τιμωρία των οδηγών που αρνούνται να πληρώσουν διόδια την ίδια στιγμή που είναι υποχρέωσή της να εξασφαλίσει εναλλακτικές διαδρομές όπως γίνεται σε όλα τα πολιτισμένα κράτη. Επίσης τα διόδια δεν καταβάλλονται για δρόμους που πρόκειτε να κατασκευασθούν αλλά για όσους έχουν κατασκευασθεί, επίσης δεδομένο για όλα τα πολιτισμένα κράτη. Η ανοχή που δείχνει η κυβέρνηση στις ανεπάρκειές της είναι στον αντίποδα των προθέσεών της για τους παραβάτες.

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΣ ΛΟΓΙΚΕΥΘΟΥΜΕ, του Α. Ανδριανόπουλου

Δημοσιεύθηκε: Σοφοκλέους 10

Παρασκευή, 04 Φεβρουάριος 2011 01:51

Η εκτίμησή μου είναι πως η Ελλάδα πολύ δύσκολα θα αποφύγει τελικά την κατάρρευση. Όχι τόσο επειδή τα νούμερα είναι απογοητευτικά και η λογική λέει πως αφού δε μπορούμε να δημιουργήσουμε πλεόνασμα θα ξανακυλίσουμε και πάλι σε μια ζωή με δανεικά - αν υπάρχουν βέβαια εκείνοι που θα μας δανείζουν. Κυρίως όμως το πρόβλημα βρίσκεται στα μυαλά που κουβαλάμε.  Με επιμονή και μεθοδικότητα η κοινή γνώμη πληροφορείται πως η χώρα μας είναι και πάλι θύμα σκοτεινών συνωμοτικών μεθοδεύσεων της πλουτοκρατίας και του εξωτερικού. Κάθε μέτρο λοιπόν που παίρνεται είναι «απάνθρωπο» αλλά κι έντονα «αντεθνικό». Τα ξένα κέντρα έχουν αποφασίσει πως η τρομερή Ελλάδα δεν πρέπει να σηκώσει κεφάλι. Με κάθε τρόπο η εξόντωσή της πρέπει να μεθοδευθεί.

Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι

Tου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet.gr

Οι βουλευτές μας κάνουν ό,τι μπορούν για να δικαιώσουν τη Eurostat που μας ανέδειξε ως τους πιο διεφθαρμένους της Ευρώπης. Και το κάνουν μ’ ένα τρόπο προκλητικό. Απολαμβάνουν ασυλίας για ποινικά αδικήματα άσχετα με την πολιτική, όπως π.χ. παράνομη εκτέλεση οικοδομικών εργασιών (για τον λόγο αυτό, η χώρα μας έχει καταδικαστεί δύο φορές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Διορίζουν συγγενείς, φίλους και πελάτες στη Βουλή. Οι υπάλληλοι της Βουλής, από 800 το 1994, έφτασαν τους 1.800, με προκλητικούς μισθούς. Υπάρχουν βουλευτές που τα δίδακτρα που πληρώνουν για τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία είναι περισσότερα από τα εισοδήματα που δηλώνουν στο πόθεν έσχες, μας είπε ο κ. Βουλγαράκης.

Πόρισμα για Siemens. Ζημιά του Δημοσίου.

Εδώ το πόρισμα μιλάει για τα λεφτά που έχασε το Δημόσιο από την siemens. Στο σημείο 1, αναφέρει σαν μίζα το 10% επί όλων των συμβάσεων. Σύμφωνα με το Τ. Τέλλογλου, 10% ήταν η μίζα στις τηλεπικοινωνίες μόνο, γιατί μόνο εκεί είναι γνωστό το ποσοστό της μίζας. Για τις άλλες δραστηριότητες δεν γνωρίζουμε το ύψος. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του η Siemens, δεν είχε μαύρα ταμεία για τις άλλες δραστηριότητες. Η παρατήρηση αυτή του πορίσματος έχει αξία γιατί δείχνει ότι η εξεταστική επιτροπή μετά από 1,5 περίπου χρόνο δεν έχει καταλάβει ακόμη πως λειτουργούσαν τα μαύρα ταμεία.
Ακολουθεί το κείμενο του Πορίσματος.