Εδώ, οι καλές διαπραγματεύσεις...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 07.06.2015 : 18:43

Από τον Πάσχο Μανδραβέλη

Εφημερίδα Καθημερινή

Και σε ποιον ακριβώς πλανήτη ζούσε μέχρι πρότινος ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, που δήλωσε «σοκαρισμένος από το τελεσίγραφο των δανειστών»; Δεν διάβαζε εφημερίδες; Δεν είχε ακούσει τίποτε για τη σθεναρή τους στάση απέναντι στην κυβέρνηση Σαμαρά; Δεν πήρε χαμπάρι τίποτε στις «διαπραγματεύσεις» όπου συμμετείχε ως πρωταγωνιστής; Μήπως βρισκόταν σ’ έναν άλλο κόσμο τον οποίο θεωρούσε εφικτό; Και επιπλέον: τι εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε σε μια διαπραγματευτική ομάδα, όταν ο επικεφαλής της δεν μπορεί να προβλέψει και «σοκάρεται» από τις εξελίξεις;

Είναι γνωστό το ανέκδοτο κάποιου που οδηγούσε αντιθέτως στη Σταδίου κι όταν άκουσε από το ραδιόφωνο την προειδοποίηση «προσοχή, προσοχή! Οχημα κινείται αντίθετα στον μονόδρομο της Σταδίου», μονολόγησε: «Τι ένα ρε! Εκατοντάδες είναι». Κάπως έτσι λοιπόν και ο πρωθυπουργός, λίγο πριν φύγει για Βρυξέλλες, δήλωσε «ότι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαίο οι θεσμοί και κυρίως η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης να προσχωρήσει στον ρεαλισμό πάνω στον οποίο κινείται εδώ και τρεις μήνες η ελληνική κυβέρνηση». Ομως, δεν είναι μόνο οι εταίροι της χώρας –μα όλοι!– που δεν ασπάζονται την (κατά τον κ. Αλέξη Τσίπρα) ουτοπία. Είναι και οι ΗΠΑ, που ζητούν επίλυση του αδιεξόδου με γενναίες ελληνικές μεταρρυθμίσεις. Είναι και οι αναπτυσσόμενες χώρες, που βγάζουν... φλύκταινες κάθε φορά που πάει στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ πρόταση για πρόγραμμα βοήθειας στην «πλούσια Ελλάδα». Είναι και οι αγορές, που έχουν στείλει τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων στα ύψη. Ολος ο κόσμος φωνάζει ότι στραβά αρμενίζουμε, και η κυβέρνηση επιμένει πως είναι στραβός ο γιαλός.

Η δήλωση του πρωθυπουργού θα ήταν για γέλια αν η κατάσταση δεν ήταν για κλάματα. Ο κ. Τσίπρας ανέλαβε ένα κράτος υπερχρεωμένο που και φέτος (απ’ ό,τι φαίνεται) θα ξοδέψει περισσότερα απ’ όσα θα εισπράξει. Για να πετύχει τη βοήθεια των εταίρων, φέρνει ως μοναδικό επιχείρημα ότι «χρειαζόμαστε την ενότητα, πρέπει να αποφύγουμε τη διαίρεση, είμαι βέβαιος ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα κάνει αυτό που πρέπει, θα προσχωρήσει στον ρεαλισμό».

Σύμφωνοι! Είπαμε ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο του κόσμου, αλλά η διαίρεση προϋποθέτει να υπάρχει κάτι περισσότερο της μονάδας στον παρονομαστή. Με είκοσι επτά έναντι ενός, δεν μιλάμε για διαίρεση, μιλάμε στην καλύτερη περίπτωση για παλαβομάρα, αυτή με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ σταδιοδρόμησε στην Ελλάδα και τώρα νομίζει πως με την ίδια μπορεί να κάνει διεθνή καριέρα. Από τη μια, θέλει την αλληλεγγύη των υπόλοιπων χωρών της Ε.Ε. και, από την άλλη, τους αποκαλεί «αδίστακτους δανειστές». Υπόσχεται μέτρα και πλεονάσματα μέχρι το 2022, όταν λέει ότι οι εκλογές του 2015 αναίρεσαν τα προηγούμενα υπεσχημένα.

Δεν ξέρουμε αν μπορεί να σοβαρευτεί μια κυβέρνηση, η οποία από τη μια επιχειρηματολογεί για ανθρωπιστική κρίση στη χώρα και, από την άλλη, δίνει 500 εκατομμύρια ευρώ για αναβάθμιση πεπαλαιωμένων αεροσκαφών. Πολλοί ελπίζουν ότι παρά τη διάχυτη παλαβομάρα στον χώρο της κυβερνώσας αριστεροδεξιάς, υπάρχει μια όαση λογικής στην κορυφή της. Πιθανόν, αλλά, όπως ξέρουμε από την Ιστορία, οι οάσεις πολλάκις δεν καταφέρνουν να μακροημερεύσουν. Τις καταπίνει η έρημος. Γι’ αυτό, αν ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να μείνει στην Ιστορία ως ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας, καλό είναι να αρχίσει την άρδευση. Με λογική και όχι με κορώνες...