defense-point.gr
13/06/2011 03:23 |
Το 50% των ψήφων απέσπασε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις βουλευτικές εκλογές που ολοκληρώθηκαν στην Τουρκία. Με το ποσοστό αυτό εξασφαλίζει 326 έδρες στο Κοινοβούλιο (550 έδρες) και καθίσταται αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων στην Τουρκία.
Ωστόσο, ο στόχος απόσπασης 367 εδρών που θα του εξασφάλιζαν την πλειοψηφία που απαιτείται για να προχωρήσει χωρίς πρόβλημα στη συγγραφή και ψήφιση νέου Συντάγματος δεν επετεύχθη, καθώς επίσης και η κατάληψη 330 εδρών που θα έδιναν τη δυνατότητα προκήρυξης συνταγματικού δημοψηφίσματος, οπότε θα απαιτηθεί η συναίνεση των κομμάτων που θα έχουν παρουσία στο Κοινοβούλιο για να μπορέσει να προχωρήσει η συνταγματική αλλαγή.
Το αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου απέσπασε το 25,9% των ψήφων και 135 έδρες, σε μια εξέλιξη που φαντάζει ως επισημοποίηση της παρακμής του ατατουρκισμού…
Στη Βουλή θα βρεθεί με 54 έδρες και το υπερεθνικιστικό κόμμα (MHP) το οποίο απέσπασε το 13% των ψήφων του εκλογικού σώματος και υπόσχεται να κάνει τη ζωή των υπευθύνων του AKP δύσκολη, περιπλέκοντας και τα ελληνοτουρκικά. Εξάλλου, ο μεγάλος στόχος του Ερντογάν ήταν να μη μπει στη Βουλή το MHP, αφού αυτή η εξέλιξη θα έφερνε τον Ερντογάν στο χείλος της ενισχυμένης πλειοψηφίας των 367 εδρών που θα τον καθιστούσε αναμφισβήτητο στην κυριολεξία ηγεμόνα της σύγχρονης Τουρκίας η οποία έχει οριστικά αλλάξει προσανατολισμό, προκρίνοντας τα ισλαμικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας της (τουλάχιστον αυτής που κατοικεί στα βάθη της Ασίας) και καταρρίπτοντας τις ψευδαισθήσεις όσων έβλεπαν στην Τουρκία έναν Ευρωπαίο εταίρο…
Στη Βουλή θα βρεθεί και το φιλο-κουρδικό Κόμα για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία (BDP), το οποίο μάλιστα απέσπασε σοβαρά εκλογικά οφέλη, καθώς αύξησε τις έδρες του από 22 που είχαν λάβει ανεξάρτητοι υποψήφιοι το 2007 στις 35, αποδεικνύοντας σε μεγάλο βαθμό ότι το κουρδικό στοιχείο στην Τουρκία συσπειρώθηκε γύρω από τους δικούς του υποψηφίους και έκλεισε τα αυτιά του στο ισλαμικό κάλεσμα του Ερντογάν, ο οποίος επιχείρησε με τον τρόπο αυτό να προσελκύσει τους Κούρδους, οι οποίοι όμως εμφανίζονται γενικά δυσαρεστημένοι απέναντι στο πρόσωπό του και όλο και περισσότερο επιδιώκουν την πολιτική τους χειραφέτηση. Είναι προφανές ότι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ασχοληθεί ενεργά με το Κουρδικό ζήτημα, διαφορετικά η ειρήνη και η σταθερότητα της Τουρκίας θα απειληθεί.
Να σημειωθεί ότι ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν έχει θέσει προθεσμία για την ικανοποίηση των δικαιωμάτων των Κούρδων η οποία εκπνέει στις 15 Ιουνίου. Η όλη δράση του Κούρδου ηγέτη του PKK δείχνει ότι από τη φυλακή του Ιμραλί εξακολουθεί να αποτελεί σύμβολο για τον κουρδικό πληθυσμό και μπορεί να προβληματίσει πολύ έντονα και να προκαλέσει σοβαρά αδιέξοδα στην πολιτική εξουσία της Τουρκίας.
Βέβαιο είναι ότι τα σχέδια του Ερντογάν να αλλάξει το σύστημα από προεδρευόμενη σε προεδρική δημοκρατία περιπλέκονται. Σε αυτή την περίπτωση η επιδίωξη του σημερινού πρωθυπουργού να καταλάβει τον προεδρικό θώκο θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη. Ταυτόχρονα βέβαια είχε ενταθεί και η ανησυχία για την πορεία προς τον αυταρχισμό που έδειχνε να παίρνει η Τουρκία, με τον Ερντογάν να δείχνει όλο και περισσότερο μικρότερη ανοχή σε οτιδήποτε τον αντιπολιτευόταν, φανερώνοντας ένα πρόσωπο το οποίο περισσότερο ομοιάζει με μεσανατολικά καθεστώτα και καθόλου με τη Δημοκρατία δυτικού τύπου, όπως τουλάχιστον τη γνωρίζουμε.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που επέφερε διχασμό και στο εσωτερικό του AKP ανάμεσα στον Ερντογάν και τον πρόεδρο Γκιουλ, αφού το ισχυρό ισλαμικό δίδυμο (στο πρότυπο των Μέντβεντεβ – Πούτιν στη Ρωσία) φαίνεται να διαγκωνίζεται πλέον για τη θέση του «πρώτου μεταξύ ίσων».
Όσον αφορά στα ελληνοτουρκικά, οι προσδοκίες για ουσιαστική αλλαγή δεν μπορεί να είναι πολλές. Η Τουρκία δεν πρόκειται να αλλάξει τη στάση της και μόνο εάν ικανοποιηθούν οι γεωπολιτικές της βλέψεις θα μπορούσε να προβεί σε ήσσονος σημασίας παραχωρήσεις και το κλείσιμο κάποιων μετώπων μικρής σημασίας γι’ αυτήν, αφού τα περισσότερα έχουν ανοίξει για να εξασφαλιστεί ευελιξία σε περίπτωση επιτυχίας του σχεδίου να σύρει την Ελλάδα σε διαπραγμάτευση από θέση αδυναμίας.
Ψευδαισθήσεις δεν πρέπει να έχουμε, απλά να αξιοποιήσουμε την ευνοϊκή γεωπολιτική συγκυρία για την οικοδόμηση συμμαχιών οι οποίες θα ενισχύσουν την ελληνική αποτροπή ώστε να μην έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις. Όσο μεγάλο κι αν είναι το χάσμα που χωρίζει τους ισλαμιστές από τους κεμαλιστές, θέματα όπως η AOZ που δικαιούται το Καστελόριζο δεν πρόκειται να τύχουν διαφορετικής αντιμετώπισης, αφού ο εμπνευστής της τουρκικής εξωτερικής Πολιτικής, Αχμέτ Νταβούτογλου, δείχνει με κάθε ευκαιρία ότι η «δυναμική Τουρκία» ασφυκτιά στα υπάρχοντα σύνορα, κυρίως δε η «περικύκλωση» και η αποστέρηση διεξόδου στη θάλασσα λόγω του ελληνικού νησιωτικού συμπλέγματος, από το Βόρειο Αιγαίο μέχρι το Καστελόριζο, είναι κάτι που δεν μπορεί και δεν είναι διατεθειμένη να χωνέψει και να αποδεχθεί η τουρκική ηγεσία
No comments:
Post a Comment